Om van de keuken naar de woonkamer te komen heeft hij overal steunpunten nodig. Zomaar, uit het niets lijkt hij ineens zijn balans kwijt te zijn en moet hij door wild met zijn armen te zwaaien proberen overeind te blijven. Juist nu wordt hij van het kastje naar de muur gestuurd. De medische mallemolen heeft hem in de tang. De orthopeed sluit het dossier, kan niets meer voor hem doen. De neuroloog stuurt hem naar de vaatchirurg en vice versa. De vervangende huisarts verhoogt de medicatie en maakt hem nog banger dan hij al is. Vandaag heeft hij een afspraak met een cardioloog omdat men denkt dat de pomp die het vervoer naar het hart toe moet regelen af en toe een hapering vertoont. Hij wordt er moedeloos van en ik houd mijn hart vast.

De man is boos en dat is mijn schuld. Ik heb namelijk hobbyxe2x80x99s en een handicap. Mijn hobbyxe2x80x99s zijn teveel om op te noemen. Mijn handicap is er maar een, verslavingsgevoelig. Tot nu toe bleef dat beperkt tot roken, snoepen en drinken en mijn pc. Roken en drinken heb ik zelf al een einde aan gemaakt, snoepen is iets moeilijker en de pc verslaving neemt met het verschijnen van Operator 11 alleen nog maar toe. Gisteravond heb ik het wel erg bont gemaakt. Van 8 tot na 11 uur heeft hij de woonkamer en de afstandsbediening voor zich alleen gehad. De pc verhuizen naar de woonkamer vindt hij geen optie en ik verdom het om de hele avond onderuitgezakt op de bank naar sport en of oude oorlogsdocumentaires te kijken . Dus, staan wij in dit huis op voet van onze eigen kleine oorlog. Het is mijn schuld, duidelijk mijn schuld. Ik heb in het verleden namelijk de man altijd de dienst uit laten maken. Langzaam maar zeker is er een kentering gekomen in mijn volgzaamheid. Loesje komt in opstand. Revolutie!

De man zal opkijken als ik straks met mijn spiksplinternieuwe (2ehandse) laptop plaats ga nemen aan de eetkamertafel. Hij gaat me nog eens smeken om naar boven te verkassen omdat hij gek wordt van het geluid van mijn supersnel typende vingers.

Moet ik wel eerst zoxe2x80x99n ding voor een prikje ergens op de kop zien te tikken

Het is elke keer weer een ramp, zwemkleding , dat wil zeggen, een badpak kopen. Voordat je een alleszins acceptabel exemplaar gevonden hebt ben je al de nodige winkels in en uit geweest waar je humeur niet veel beter van wordt. Dan moet de echte ellende nog komen. Uitkleden in een te klein hok met slechte verlichting. Als ergens lichamelijk verval duidelijk te zichtbaar wordt dan is het daar wel. Te dikke benen en billen, borsten die het gevecht met de zwaartekracht allang verloren hebben en heupen?…hoe zagen die er ook alweer uit, ooit? Elk exemplaar wordt afgekeurd. Het model waar ik me het minst prettig in voel keurt de man als enigste goed. Reden te meer om de hele zwik terug aan het rek te hangen en te maken dat je wegkomt. Het beetje zelfvertrouwen dat ik ooit had lijkt als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik heb me nog nooit zo lelijk gevoeld.

Als de wind de takken van de boom laat bewegen krijgt de zon zijn kans. Met een ongekende felheid schijnt hij de kamer in. Andrea Bocelli op de achtergrond, Italiaanse passie alleen voor mij. Ik knijp mijn ogen dicht om nog een beetje te kunnen lezen. Als je niet beter weet zou je denken dat het zomer is. Ik draai mijn gezicht naar de zon, een ongekende blijdschap borrelt uit mijn onderbuik omhoog. Schittering beroert mijn huid, laten het inktzwart achter mijn gesloten oogleden oplichten. Mijn verlangen naar warme zwoele zomeravonden, wijd geopende ramen en deuren, neemt toe met elke straal die op mijn huid weerkaatst.

Als ik mijn ogen een beetje open, zie ik een klein stuk strakblauwe lucht, zilvergrijs schitteren de bladeren van de berk, tot de grote grauwe wolken het weer overnemen. Langzaam verdwijnt het licht.  Een moment mocht ik genieten, een moment intens blij zijn met een kleine straal geluk.

xe2x80x9cZoals ik het zie, zijn er 4 optiesxe2x80x9d zegt hij. De manier waarop hij begint, maakt dat ik mijn neus uit de krant haal en even rechtop ga zitten. Aandacht is gewenst. xe2x80x9cNummer een, je maakt alleen gebruik van de auto, dat wil zeggen, ik breng en haal je. Nummer twee je gaat heen met de bus en ik haal je op. Nummer drie, heen en weer met de bus en tenslotte nummer vier, je neemt de fiets. Persoonlijk ben ik het meeste voor een van de opties waar de auto in verwerkt is, maar ik laat het helemaal aan jou overxe2x80x9d

Al bijna 23 jaar getrouwd en nog steeds moet ik lachen om zijn slap geouwehoer.

NB Optie vijf is hij  voor het gemak vergeten. Ik ga niet naar de End of Season, maar blijf lekker thuis. Alhoewel, dat is eigenlijk helemaal geen optie.

xe2x80x9cO jaxe2x80x9d zei de man, terwijl ik net de laatste hap naar binnen liet glijden.xe2x80x9dIk heb vanmiddag nog even naar de  bank gekeken op onze pc maar toen heb ik meteen ook die camera uitgetrokken. Ze hoeven daar toch zeker niet te zien als ik langs kom?xe2x80x9d

Het had niet veel gescheeld of ik was gestikt.

Eigenlijk wist ik het al op het moment dat ik toestemde om mee te gaan. Dit wordt weer zoxe2x80x99n verhaal zonder einde.xe2x80x9d Even naar vloerbedekking kijken want de overloop heeft dringend nieuwe bekleding nodigxe2x80x9d ontaard in winkel in, winkel uit tot we bij de Praxis belanden. Daar is de man helemaal in zijn xe2x80x9cIk doe het zelfxe2x80x9d walhalla. Stopjes die als pootjes voor een badkamerkastje moeten gaan dienen. Plat, met hout, met chroom of toch alleen maar rubber? Een nieuw mini busje beits, eiken of toch liever beuken? Om over de juiste kwast maar te zwijgen. xe2x80x9cKijk jij nou maar even naar een wc rol houder.xe2x80x9d zegt hij omdat mijn gedraai hem duidelijk begint te irriteren. Binnen twee seconden ben ik terug met een prachtig exemplaar van chroom. Stevig en met 5 jaar garantie. Als we eindelijk bij de kassa aanschuiven blijkt mijn artikel duidelijk het duurste te zijn. De man zucht alleen.

xe2x80x9cWil je alsjeblieft normaal doen? xe2x80x9c vroeg ze aan haar tweeling broer xe2x80x9c ik vind hem namelijk echt heel leuk xe2x80x9c Gisteren bracht ze hem voor het eerst mee naar huis want hij wilde ons graag ontmoeten. Als ik zelf een vriendje voor haar had moeten zoeken dan had ik geen betere keus kunnen maken. Wat een geweldig leuke knul. Dat hij haar bovendien op handen lijkt te dragen is nog een extra pluspunt. Onze dochter heeft heel weinig van mij, maar in ieder geval wel mijn smaak.

Soms vallen kleine beetjes geluk je zomaar in je schoot. De buren van een huis of 6 verderop hebben hun boeltje gepakt en zijn ergens anders neergestreken, een schattig bankje op het steiger achterlatend. Over mijn vraag of ze er afstand van wilden doen hoefden ze niet eens na te denken. Ze hadden er geen plek meer voor in hun nieuwe tuin. De man heeft er vanmiddag met de drukspuit een dikke laag groene drab vanaf gespoten.

Bankje, boekje, glaasje wijn en ondergaande zon. Geluk in een klein hoekje.

Ze neemt niet alles mee, want zo af en toe komt ze ook nog wel eens thuis slapen. Paginaxe2x80x99s uit een of ander modetijdschrift bedekken nu de plekken waar eerst haar posters waren aangeplakt. Het werd zo kaal anders. De kasten zijn voor het eerst in jaren gesloten, de stoel vrij van kleding en de vloer van boeken en papier. Het kastje naast de wastafel staat niet meer vol met make-up. Geen potjes, flesjes en geen doosjes met allerhande sierraden, waarvan sommige nooit meer gedragen zullen worden, maar die het koesteren meer dan waard zijn. De spiegel ontdaan van de bloemenkrans, de plaatjes en het kleine elfje aan de bovenkant lijkt nu vreselijk saai. Waar eens haar prachtige nieuwe keyboard stond prijkt nu weer het ouwetje dat al lang gelden naar de schuur verbannen was, want xe2x80x98je wist maar nooitxe2x80x99 Ze maakt haar bed op en met een laatste blik neemt ze afscheid van haar kamer.

Niet voor het laatst zeult ze de zware tas de trap af, er blijft nog genoeg te verhuizen achter. Het aanbod om haar weg te brengen naar het station wijst ze resoluut van de hand. Ze heeft ten slotte haar OV en met de bus is ze net zo snel, zo niet sneller. Ze draalt, nog een kus en nog een. "Dag mam, je mag me vanavond wel bellen hoor." Ik loop met haar mee naar de voordeur en kijk haar na tot ze helemaal uit het zicht verdwenen is. Het is zo weer woensdag.