Ook al denk ik dat onze kinderen niet in zeven sloten tegelijk zullen lopen, toch soms slaat de twijfel toe. Onze jongste is vandaag met een stel vrienden mee. Zeezeilen in een catamaran. Ondanks het beroep van zijn vader kun je ons niet als echte zeebonken omschrijven. Wij zijn meer de stuurlui die aan wal hun beste beentje voorzetten. U begrijpt, op dit moment heb ik visioenen van torenhoge golven, zwemvesten die niet naar behoren functioneren en gieken die in een klap jonge mannen overboord doen slaan, om nog maar te zwijgen over grote groepen haaien die tot de aanval overgaan. Misschien is het ook maar een storm in een glas water.
Hoe dan ook, ik zal blij zijn als hij vanavond voet aan vaste wal zet.
Ik duim met je mee 😉
Zojuist verscheen er nog een variant aan de horizon. Wat nou als hij groen en geel van ellende alleen maar over de reling hangt?
Van dit soort uitjes ben ik ook niet gecharmeerd!
Tja, zeezeilen is ook niet niks. Dat doe je niet in zeven sloten tegelijk… 😉
Sterkte, Marloes..!
Ik heb regelmatig hetzelfde gevoel: weten dat je je kinderen los moet laten … weten dat je ze kan vertrouwen … en toch sluimert ergens een beetje schrik. Schrik om te verliezen, denk ik.
Hij komt vast terug met wilde haren, helemaal enthousiast over hoe geweldig het wel niet was 🙂
Welnee, op naar het zee avontuur, wat is er nu nog heerlijker dan zeewind en zilt zout op je lippen! Een korte golfslag, jonge volk aan boord, opzij opzij Cruella gaat mee! Cruella leeft landinwaarts maar mist nog dagelijks de zee……….
Haaien zullen hem niets doen hoor. Het zijn geen witte haaien, zoals aan de Australische kust. Toch kan ik me heel goed voorstellen, denk ik, hoe jij je voelt. Neem een borrel en een zeekaak, dat geeft rust en een vol gevoel.
Echt, ’t is een storm in een glas water. Vandaag eindelijk eens wat mooier weer. Fijn voor je kind.
Ik heb hierop wel een reactie maar om je gemoedsrust niet te verstoren wacht ik maar even tot ik hoor dat hij weer heelhuids thuis is.
En, Marloes, is de zeebonk zonder zeeziekte weer heelhuids aan wal gekomen?
Zelfs met droge voeten Rob, gelukkig maar..:o)
Echte moedergevoelens. Niks mee om die zorg altijd te hebben.
Droge voeten, met dit weer, in Nederland??? Zxc3xb3 dat vind ik een prestatie!