Vorig jaar februari, nadat mijn man was opgenomen met een longontsteking, werd duidelijk dat er meer aanpassingen in huis nodig waren om het voor hem thuis nog veiliger te maken. Een traplift kon worden aangevraagd via de WMO, maar tot die er was moest hij in een ziekenhuisbed in de woonkamer slapen. We besloten de traplift zelf aan te schaffen, want a) dat ging sneller en b) bepaalden we zelf aan welke kant van de trap deze lift geplaatst zou worden. Het koste ons wel een rib uit ons lijf, maar gemak dient nu eenmaal de mens en een bed in onze, toch niet echt ruim bemeten, huiskamer was ook niet alles. De traplift kwam, er werden gaten in de grindvloeren traptreden geboord en in het laminaat op de overloop, de rails werden geplaatst aan de smalle kant zodat ik ook nog veilig aan de brede kant naar boven kon  en mijn man kon eindelijk weer naar boven in ons eigen bed.

Inmiddels is de situatie weer verandert. Mijn man verblijft in een verzorgingshuis en dat zal hoogstwaarschijnlijk zo blijven. Ons huis werd te koop gezet want te groot en ook niet meer geschikt mocht mijn man toch nog ooit naar huis terug kunnen komen.

De traplift kon weer worden verwijderd. De telefonist van Otolift die mijn verzoek om verwijdering aannam, beloofde dat de gaten die zouden achterblijven zouden worden gedicht. “Wij laten het netjes achter mevrouw”

Een lang verhaal kort, de traplift is weg en de gaten blijven want volgens de telefoniste die ik vanochted aan de lijn had en aan wie ik om uitleg vroeg: “Gaten vullen doet Otolift  nooit bij particulieren”

Praatjes vullen hier dus ook geen gaatjes.