Het zijn van die dagen, het blijven van die momenten. Vandaag was ze geen seconde bij me vandaan. Twee jaar geleden, waar blijft de tijd.
Afscheid nemen is
losrukken en achterlaten
en niet kunnen vergeten
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Het zijn van die dagen, het blijven van die momenten. Vandaag was ze geen seconde bij me vandaan. Twee jaar geleden, waar blijft de tijd.
Afscheid nemen is
losrukken en achterlaten
en niet kunnen vergeten
Marloes 
Als er een Hemel was, was daar ook telefoon. Maar er is geen telefoon, dus ook geen Hemel. Anders kon je wel bellen met een overleden dierbare, tegen gereduceerd tarief, denk ik…
Of dit logisch consistent is, weet ik niet, maar er zit wel wat in!
Die momenten blijven moeilijk,want iemand die sterft blijft wel in je hart zitten, sterkte !
Er komt een moment dat je kan rouwen met een glimlach om alles wat zij voor je heeft betekend en andersom!
Ik begrijp ongeveer wel wat je voelt. Het is zo hard om iemand om wie je geeft te verliezen. Maar mensen met wie je een ‘lijntje’ hebt, kun je altijd ‘bellen’. Of ze nog fysiek aanwezig zijn of niet. Zo lang Shirley in jouw gedachten is…..is het lijntje er.
Lieve Marloes,
Ik moet ook nog veel aan Shirley
denken aan onze vechtster.
Ik weet dat ze van boven af meekijkt, en alles in goede banen brengt.
Met veel plezier denk ik nog terug
aan onze meetings, waarbij Shirley de buschauffeur aansprak.
Het was een mooie tijd.
Liefs en sterkte Ineke
@ Ineke, wat fijn dat ik jou hier ook weer eens begroeten mag. Ik heb een reactie geplaatst in je gastenboek.
Afscheid nemen is
terugkijken en herinneren
en nooit, nooit meer vergeten!