
Something told the wild geese it was time to fly. Summer sun was on their wings, winter, winter, winter in their cry ~Rachel Field~
Vakantie. Een ander ritme. Zoeken naar invulling en wennen aan nietsdoen. Pokkeweer op zondag maakt dat laatste heel gemakkelijk. Zo’n dag hangen voor laptop en tv geeft geen stof voor een plog. Die van gistern verschijnt vandaag. Omdat ik er geen zin in had, omdat het kan…gewoon…omdat.

Met gevaar voor eigen leven midden op straat stil blijven staan voor een foto. Ik draai er mijn hand niet voor om.

Bootvluchtelingen aangekomen in Italië en temidden van al die mensen, een baby.. zonder ouders. Hoe wanhopig moet je zijn?

Mijn neus in de boekenkasten van De Leeskunst steken en dan ook nog met nieuw leesvoer de winkel uitlopen. Geluk zit in een boekje (of twee)
Niet blijven liggen als de wekker haar irritante gerinkel laat horen. Nooit! De kans is groot dat je weer in slaap dondert en probeer dan maar eens op tijd op je werk te verschijnen. Het leven van een forens gaat over reisschema’s

Vergeten kinderen in Nederland? Ik wil niemand iets te kort doen, maar er zijn in deze wereld 10 duizenden kinderen die veel dringender aandacht nodig hebben.
Luie zondag, geen rondje dorp want Bertha zou in aantocht zijn. Woeste luchten hadden vandaag al mijn aandacht. Meer was t niet.
Als ik niet schrijf, denk ik aan schrijven.
far the distance ever so close
Als ik niet leef, ga ik dood.
van leven om te werken naar werken om te leven.....De Heerlijkheid Vijlen, Zuid Limburg
korte schrijfsels vanuit mijn onderbuikadres
View from an edge.
Et maintenant les carottes sont cuites
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout