Soms zegt een foto meer dan duizend woorden. Hier word ik ’s ochtends vroeg heel erg stil van.
Tagarchief: Fotografie
Steller
Jóddemörje
Met deze foto begon het in 2012. Volgens mijn Flickr account augustus 2012 om precies te zijn. Dat was het begin van mijn goedemorgen op Facebook, Twitter en Instagram. Elke dag een foto gemaakt vanuit de trein op weg naar Maastricht of een van ons dorp, op dagen dat ik vrij was. Bij tijd en wijle een hele uitdaging.
Regenachtige, donkere dagen, vuile ramen of dichte mist konden de boel in de war gooien. Daar kon dan ook geen enkele app nog iets fatsoenlijks van maken. Dat waren de keren dat ik bij hoge uitzondering teruggreep op een oudere foto die ik nog op mijn telefoon had. Want wat menigeen er ook van dacht, ik maakte echt de meeste foto’s op de dag zelf omdat je gewoon geen foto van een stralende dag kunt plaatsen als je in werkelijkheid geen hand voor ogen kunt zien. Vind ik dan hè.
Maar nu is het voorbij. Vanaf het moment dat Arriva de taak van Veolia heeft overgenomen is foto’s maken vanuit de trein bijna onmogelijk. Mijn vroegere gemoedelijke ritje van Kerkrade naar Maastricht heeft plaatsgemaakt voor een reis met hindernissen. Overstappen in Heerlen is hindernis nummer een, want de keren dat we de mazzel hebben op tijd te zijn, stap ik over in een, dan al, overvolle sneltrein. Een raamplek is dan de tweede hindernis en mocht ik zo gelukkig zijn om er toch een te bemachtigen dan laat de samenstelling van ruit mij helaas niet toe om mooie foto’s te maken.
Het was vroeger of later toch wel gebeurd want mijn werkplek wordt eerdaags verplaatst van Maastricht naar Aken. Elke dag een foto van de Laurensberg is niet echt iets waar ik warm voor loop. Met deze foto neem ik dus afscheid. Ik wil jullie bedanken voor alle groeten terug, maar ook alle lieve reacties die ik dagelijks mocht ontvangen. Ik blijf nog wel fotograferen maar voor de goedemorgen gaat de zon nu echt onder. Het was mij een genoegen
Rust
Centraal station. Een komen en gaan van studenten, dagjesmensen, forenzen. Te midden van al die hectiek staat ze te wachten. Ze beweegt nauwelijks, haar blik gericht op de ingang. Ze straalt rust uit.
Als ik me even later weer naar haar omdraai is ze verdwenen. Geluidloos. Alsof ze er nooit is geweest
De #PHOT (Photo on Tuesday/Foto op dinsdag) is ooit begonnen ter inspiratie om blogs te maken. Het heeft een beetje hetzelfde principe als de #WOT (Write on Tuesday), alleen is deze opdracht een vrije foto-opdracht, met jouw zelfgemaakte foto op dinsdag gemaakt, waarbij je wel of geen tekst plaatst maar titel is verplicht.
Foto op dinsdag: Look
Niets, maar dan ook niets kan mij zo in verrukking brengen als onze eigen Hollandse luchten.
Ik werd op mijn wenken bediend vandaag.
April
De dag begon met indrukwekkende luchten die af en toe plaats maakten voor de warme zon. April, we kennen het gezegde en vandaag kon dat ook weer uit de kast worden gehaald.
Tussen de buien door maakte ik een klein rondje. In eerste instantie om de lammetjes vast te leggen die sinds kort weer op het grasveld vlakbij zijn gestationeerd, maar …
…al snel liet ik me verleiden door de lucht boven en rond Rolduc en ons dorp.
Een dag om in te lijsten
Thursday Challenge – Straight
Hier en nu
Na een lange drukke dag kijk je uit naar de reis die je terug brengt naar de plek waar je het liefste bent. Je thuis. Onderweg geniet je van het landschap dat zo vertrouwd en toch steeds weer anders is. Rust en ruimte maken je hoofd leeg.
Zou er een beter moment te vinden zijn dan het hier en nu?
Goud
We houden van rozen in dit huis en daarom staat er altijd wel een vaas met deze bloemen in onze huiskamer. Ik vind niets leuker dan de beste combinatie lens/film te vinden in hipstamatic om deze delicate pracht vast te leggen.
Saai
Ik had me laten verleiden. Snapchat, dat was het helemaal tegenwoordig. Korte filmpjes, een foto, tekst, emoticons, spelen met tekeningen…alles kon. En het allermooiste, na 24 uur was het ook allemaal weer verdwenen. Net zoals het echte leven. Het leek leuk en dat was het ook…heel even. Mijn leven is namelijk geen spannende film. Ik vlieg niet wekelijks continenten over en mijn werk is niet levensgevaarlijk. Kortom, mijn bestaan is net als dat van alle andere doorsnee Nederlanders gewoon heel erg saai.
Ik blijf dus maar gewoon dat doen waar ik blij van word. Met mijn telefoon tijdens mijn dagelijkse ritjes naar en van Maastricht het prachtige heuvelland vastleggen en af en toe iets heel bijzonders ontdekken in de kantoortuin.
Ook het het saaie alledaagse leven heeft zo haar momenten.
Nog nooit eerder gezien. De gewone wolzwever maakte mijn dag helemaal goed vandaag.