Een gecrashte laptop en sinds lange tijd geen back-up meer gemaakt. In het oog van wat er zich de laatste weken in dit land en verder weg heeft afgespeeld (en nog steeds gaande is) niets om je druk over te maken. Het was zelfs even fijn om niet bij elke handeling te moeten denken aan het maken van een foto. Ik ga op zoek naar een nieuwe, andere balans. Soms ploggen, soms bloggen, maar de MOET, moet er af. Hoe dan ook, ik ben er weer.
Een nieuw begin, boterham met kaas voor de lunch.
Te triest voor woorden. Die zogenaamde sterke EU maakt nog geen deuk in een pakje boter dat drie dagen in de zon gelegen heeft. Wij stellen echt geen ruk voor in het grote geheel.
Warmte..dat hebben we nodig.
Hé kijk eens wie daar fietst?
Zo vroeg in de ochtend is dit het dorp uit mijn jeugd. (Bijna) autovrij.
Ze blijven gaten maken en weer dicht gooien bij het station.
Religie maakt zuur. Gelukkig zijn er ook nog mensen met gezond verstand.
Goedemorgen Limburg.
In het kader van het roer om. Geen bus maar gewoon lopen naar kantoor.
Hallo Maastricht.
Wat gaan we doen, kopen we een caravan of een bootje? Het blijft, hoe dan ook, behelpen.
Het eeuwige gevecht tegen de overtollige kilo’s. Gek word ik er van.
Op weg naar de auto kom ik dit stel backpackers tegen. Wat een gesjouw.
Dit vind ik mooi. Wilde bloemen in de middenberm.
De oude Sphinxs fabriek, een rijksmonument, krijgt eindelijk een nieuwe bestemming.
Aan het einde van de dag weer te voet naar het station.
Geen ijsje onderweg, maar een bakje fruit..Goed bezig he?
Terwijl verderop een vrouw haar longen uit haar lijf hoest gaat de dame tegenover mij onverstoorbaar verder met het haken van een gifgroen..euh..ja wat?
De heuvels blijven stralen. Dag dag, tot morgen?
Marloes 