Het is vreemd stil in mijn straat. Iedereen (behalve ik) is waarschijnlijk gewoon vroeg de deur uit. Bij de bushalte staan dezelfde mensen die ik keer op keer daar tegenkom. Mijn xe2x80x98goedemorgen xe2x80x99wordt maar spaarzaam beantwoord.

De jongen in de bus haalt gexc3xafrriteerd zijn tas van de stoel, als ik aangeef daar graag te willen zitten en duikt dan meteen weer in zijn boek. Ondanks dat hij bijna vol is, is het stil in de bus. Ongemakkelijk zwijgen en oogcontact vermijden lijkt het motto. Halte station verdringen de passagiers zich bij de uitgang om als eerste de verstikking in de bus te mogen verlaten. Grauwe lelijkheid slaat je in je gezicht. Vierkante gebouwen met grote neonreclames. Een enorm spandoek geeft aan dat het gebouw te huur is. Je zou geld toe moeten krijgen om daar leven in te brengen.

Een lege hal, de kerstboom is in de vakantie geruisloos verdwenen. Vanuit de keuken klinken stemmen, de thee staat al klaar op de balie. We zijn weer begonnen.