Terwijl zij lag te lezen boog hij over haar heen om haar een nachtzoen te geven. xe2x80x9cJe huilt?xe2x80x9d verbazing in zijn stem xe2x80x9cwaarom huil je?xe2x80x9d xe2x80x9cNergens om, overal omxe2x80x9d antwoordde zij terwijl dikke tranen over haar neus op het kussen druppelden. xe2x80x9cHeb ik iets gezegd of gedaan of is het boek zo dramatisch?xe2x80x9d zijn poging om met een kwinkslag haar humeur te verbeteren viel niet in goede aarde. xe2x80x9cLaat me nou gewoon maar met rust, jij begrijpt het toch niet.xe2x80x9d ze pakte een zakdoek uit de doos op het tafeltje naast haar xe2x80x9cEn dag hxc3xa8!xe2x80x9d Met een ruk draaide hij zich om xe2x80x9czoek het lekker zelf maar uit, hier heb ik geen zin inxe2x80x9d
Hoe kon ze het hem uitleggen als ze het zelf niet eens begreep. Ze sloeg haar boek dicht, veegde langs haar ogen en snoot haar neus. Tegenwoordig hoefde er ook maar iets te gebeuren en ze voelde de tranen komen. Een melodie, een gebaar, een enkel woord was vaak al genoeg. Ze had eerder die avond alleen maar de namen van de jarigen op de nieuwe kalender ingevuld. Twee namen in een maand van mensen die al overleden waren. Vader en dochter. Wie stond er nog bij stil, wie dacht er nog wel eens aan? Ze had zich meteen ook afgevraagd hoe lang het zou duren voor men haar vergeten was.
Ze keek over haar schouder naar de man naast haar die met gesloten ogen rustig ademhaalde. xe2x80x9cEn dag hxc3xa8xe2x80x9d zei ze zachtjes voor ze het licht uitdeed
Bovenstaande is fictie en onderdeel van de WOW, spelregels zijn hier te vinden
Marloes 
gelukkig fictie… maar wel heel mooi geschreven …
Oh, wat verdrietig lijkt me dat. Net als adressenboekjes overschrijven en dan een x-aantal mensen niet meer kunnen invullen omdat geen vrienden/bekenden meer, verhuisd, gescheiden of -in het ergste geval- overleden.
Mooi geschreven!
Ik leef met de hoofdpersoon mee. Maar ik kan me ook voorstellen dat de man het niet snapt. Een akelige situatie.
Is dit fictie, zoals Huub schrijft? Ik meen toch werkelijk in de teneur van dit stuk iets terug te vinden van de gemoedstoestand die je de laatste tijd wel beschrijft.
In elk geval is het stuk drukkend maar mooi en compact weergegeven.
(deze reactie per ongeluk ook in het WoW logje gezet. Sorry).
@Plato, het is je vergeven..:)
Mooi geschreven. Hebben we dat allemaal wel eens niet dat de tranen hoog zitten.
Marloes, you have an award on my blog.
Ooooh, wat kan ik hier meevoelen.
Kort lontje hoor, deze partner, reageert meteen boos! Dat is in ieder geval ook voor verbetering vatbaar.
Mooi beschreven, Marloes!
nou Marloes dit is iets uit het leven gegrepen. Mooi
wat een mooie WoW!
Mooie echte WOW! Soms kan ik zo’n man begrijpen, vrouwen zijn nu eenmaal anders in denken en voelen, denk ik!Het leven is nu eenmaal ingewikkeld!