Het grote witte vel blijft leeg. Krampachtig probeer ik het te vullen met woorden die iets te betekenen zouden kunnen hebben. Een zware band om mijn maag, flarden van gesprekken in mijn hoofd. Gedachten draaien continue dezelfde rondjes. Te verwarrend, te onbenullig, niet pakkend genoeg. Lezen bij anderen levert ook geen inspiratie meer op, erger nog, sommigen begrijp ik niet eens meer.
Ben ik nu dan eindelijk aan het einde van mijn Latijn?
Marloes 
Probeer het een poosje met dingen zonder betekenis.Doe ik ook al even.. het komt wel weer terug. 🙂
Hoi Marloes,
Vrijwel iedere blogger heeft op zijn tijd een periode waarin er niets bij hen opkomt dat het vermelden waard is. Zeker als je, zoals jij, dagelijks een stukje schrijft.
Zet het gewoon even op een zacht pitje en na verloop van tijd komt de inspiratie wel weer.
Ik heb precies hetzelfde! 😦
een kast opruimen, spullen ordenen,d at wil wel eens helpen. of lekker koken. oude gedichten lezen.
… zo bekend.