Net zoals hij buiten is gaan liggen zo is ook de storm binnen in huis verdwenen. Het druppelt nog een beetje na, er zijn wat gebroken takken en de kleine scheurtjes in de bast hebben zich iets verdiept. De raad van Rob om te blijven praten, zelf met de billen bloot te gaan heeft zijn werk gedaan. Voorlopig is de rust weergekeerd, zijn de ijzige stiltes verdwenen, gaat het leven van alledag weer zijn normale gang. Toch blijft de twijfel knagen. Ben ik, het conflict vrezend, niet toch te mild geweest. Had het niet scherper, harder gekund. Als ik diep genoeg graaf dan weet ik dat de waarheid onder een laag schone schijn begraven ligt. Een klein gebaar, een simpele opmerking kan voor een nieuwe ontlading zorgen die misschien niet meer te temperen is.
Tot die tijd zoek ik een veilig heenkomen, stop ik mijn hoofd weer in het zand.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Gerelateerd
Marloes 
rust is op zich even fijn… maar als twijfel blijft knagen… moet ‘de storm’ mss toch even huishouden en alles schoonblazen ?
hoe dan ook, sterkte !
veel sterkte in deze tijden Marloes.
Crexc3xaber je op deze manier niet opnieuw een stilte, die straks resulteert in een volgende storm? Kop in het zand heeft nog nooit tot een oplossing geleid, vrees ik. Ik wens je nogmaals veel wijsheid.
Pffft, wat moeilijk allemaal. Ben het wel met trui eens dat ‘kop in het zand’ niet gaat werken op de korte en/of lange termijn. Succes, wijsheid en sterkte voor jullie allemaal.
Ik herken dit wel, Marloes. Ik zie dit logje nu pas.
Ik ben ook iemand die voor de lieve vrede de kop in het zand steekt. En ik ben er nog steeds niet over uit of dat nou goed is om te doen of niet…
Laat jij het me weten als je het antwoord weet?