Gistermiddag kondigde onze dochter aan dat het nu toch wel tijd werd om er aan te beginnen en nadat ik van de eerste schrik bekomen was, heb ik haar eerst even om een paar details gevraagd. Waar?..met wie..dat soort dingen. De antwoorden die ik kreeg waren niet helemaal bevredigend en dus toog ik naar DE man, maar die had er veel minder problemen mee dan ik (dat schijnt bij mannen minder gevoelig te liggen)
Op het moment dat dochterlief de deur uitging (zo rond 10 uur) keken DE man en ik elkaar aan en na enig overleg stonden we allebei op en gingen in de auto achter haar aan. Op de plaats van het delict stond al een enorme rij mensen en we kwamen niet eens in de buurt van de ingang. Ik kon dus ook niet checken of er wel een nooduitgang was en of ze makkelijk weg kon komen als ze alsnog op andere gedachten zou komen. Omdat we toch in de stad waren zijn we meteen maar even de kroeg ingedoken. Mocht ze ons nodig hebben dan waren we tenminste in de buurt en konden we haar snel bereiken.
Rond half een hadden we nog steeds niets gehoord en zijn we (met tegenzin) huiswaarts getogen, alwaar we ons op de bank installeerden om de thuiskomst af te wachten.
Dochterlief heeft het uitgaan ontdekt en wij de slapeloze nachten….