Wakker, zon…goeie dag

Gaat hij met dat geld straks ook al die plastic troep weer verwijderen uit ons milieu of laten we dat gewoon weer liggen voor de volgende generatie?
Een bezoek aan de huisarts zorgt onverwachts voor een extra vrije dag. Geen paniek, gewoon een onderdeel van het ouder worden. Ledematen beginnen te kraken en lopen vast. Het is niet anders.
Zaterdag, geen verplichtingen, alleen de vaste klussenlijst. Bedden, wassen, boodschappen. Doodsaai maar noodzakleijk. Het vaste rondje dorp, met als toegift een plensbui tijdens het naar huis fietsen. Niets om over naar huis te schrijven, laat staan te bloggen.
Een gecrashte laptop en sinds lange tijd geen back-up meer gemaakt. In het oog van wat er zich de laatste weken in dit land en verder weg heeft afgespeeld (en nog steeds gaande is) niets om je druk over te maken. Het was zelfs even fijn om niet bij elke handeling te moeten denken aan het maken van een foto. Ik ga op zoek naar een nieuwe, andere balans. Soms ploggen, soms bloggen, maar de MOET, moet er af. Hoe dan ook, ik ben er weer.

Te triest voor woorden. Die zogenaamde sterke EU maakt nog geen deuk in een pakje boter dat drie dagen in de zon gelegen heeft. Wij stellen echt geen ruk voor in het grote geheel.

Terwijl verderop een vrouw haar longen uit haar lijf hoest gaat de dame tegenover mij onverstoorbaar verder met het haken van een gifgroen..euh..ja wat?

Aan het einde van de weg stonden vroeger ouderwetse woonwagens. Nu ligt hier alleen nog een berg troep die hier niet thuis hoort.

Het Stift blijft mooi. Tegenwoordig is hier ook een Brasserie te vinden

Volgende halte, Kasteel Erenstein.

Ik heb nog een heel rits foto’s die gezien mogen worden, maar het is laat en de toren wil afsluiten, dus… Dag dag, tot morgen!

Niet gezien? Kijken dan!

Terwijl ik wacht op de man schiet ik nog een paar plaatjes bij de Oude Haven.

De werf is nog steeds in gebruik.

Niet alle gekheid op een stokje maar een slakkenhuis. Zou dat slakken afschrikken? Raar volk die Duitsers.

Burg Rode, wordt voor het eerst vermeld in 1104, best oud dus..

Auf wiedersehn! Ik moet rennen want het rommelt in de verte en ik heb geen tas en dus ook geen plu bij me.

Rondje dorp en kerkhof. Hoe triest is zo’n leeg kruis? De corpus preventief weggehaald in verband met de diefstal van beelden en koperen voorwerpen.

Dit bordje valt me nu voor het eerst op. Mooi om te weten hoe lang geleden de basis van ons dorp is ontstaan.

D’r Joep. Die bikkel krijgt niemand weg.
Als ik niet schrijf, denk ik aan schrijven.
far the distance ever so close
Als ik niet leef, ga ik dood.
van leven om te werken naar werken om te leven.....De Heerlijkheid Vijlen, Zuid Limburg
korte schrijfsels vanuit mijn onderbuikadres
View from an edge.
Et maintenant les carottes sont cuites
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout