Telkens weer dat gevecht tegen de lusteloosheid. Keer op keer  dezelfde uitvluchten, kan niet, wil niet ..is niets voor mij. Gevangen tussen vier muren, geen behoefte aan gezelschap, geen zin in sociaal contact.

Soms zou ik de deur voor eens en voor altijd achter me dicht willen trekken. Verveling verlamt.