Nog steeds dichtbij

Vandaag is pastel

zachte vioolmuziek
bestrijkt mijn ventrikels
in een perfecte akoestiek
die de hemel dichterbij haalt

de frisgroene geur
van vers geplukte bloemen
verspreidt de illusie
dat alles onverwelkbaar is

de bittere smaak van afscheid
wordt milder door de gedachten
aan de voorkeur die je had
altijd te zwaaien met een lach

deze dag draagt jouw kleur
als een zachte sluier over fel verdriet
violen sterven langzaam weg
wat rest is zuiver acapella

Nina Laverona, 16-05-2006

Vandaag 4 jaar geleden maar nog steeds alsof het gisteren was

5 gedachten over “Nog steeds dichtbij

Plaats een reactie