Het deuntje zit al dagen, wat zeg ik, weken voortdurend in mijn hoofd en telkens als ik denk het kwijt te zijn, duikt het weer op. Ze lijkt me te achtervolgen. Op de radio, de tv, de laptop van mijn zoon, op de i-pod van het meisje naast me in de bus. Wat mij betreft mag ze nu eindelijk wel op Warwick Avenue aankomen
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
*vindt het stiekem nog stxc3xa9xc3xa9ds een heerlijk nummer*
Erg vervelend is dat. Ik heb er ook een die voortdurend aanwezig is van ’s morgens vroeg tot ik weer ga slapen:
Groetjes Jeanne
Bij mij zit het al maanden in mijn hoofd. Kijk maar eens op http://robhamilton.web-log.nl/robhamilton/2008/03/nog-eens-duffy.html. En eerlijk gezegd heb ik er nog steeds geen last van.
@Jeanne, oh, dat is ook wel een bijzonder mooi nummer
@Rob, maar bij mij begint het te irriteren ..:)
ja dit soort dingen zijn heel herkenbaar…
Het liedje is inderdaad geweldig. Eens.