Een oorverdovende herrie trok onze aandacht. Kraaien, eksters en Vlaamse gaaien leken in een gevecht op leven en dood te zitten. Nieuwsgierig keerde ik op mijn schreden terug. Onder aan de boom zat een jonge kraai, het doelwit van de aanvallers. Pa en ma kraai deden hun uiterste best hun kind te beschermen. Plotseling sloeg het jong zijn vleugels uit, kwam een klein beetje van de grond om een paar meter verder met een plons de sloot in te duiken. Daardoor werden twee meerkoeten aangetrokken die meteen de aanval inzetten. Het vogelkind had geen schijn van kans. Krampachtig probeerde het nog met enkele vleugel-vlinderslagen om vaste grond onder poten te krijgen, maar de wal was te ver. Het kleine bekje ging open en dicht, maar er kwam geen geluid meer uit. Uiteindelijk bleef hij het doodstil drijven, vleugels nog wijd uitgespreid. Roemloos ten onder.
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
ook tegen dieren geweld ??
ga dan nu naar mijn website en reageer op de weblog.
bekijk de foto`s
Zo hard gaat het er soms aan toe inderdaad. Het lijken soms net mensen. 😕
Ai, de natuur is hard, erg hard. Ik wist trouwens niet dat koeten zo agressief waren.
Alice, de koeten hier zijn levensgevaarlijk. Daar hebben zelfs de ganzen ontzag voor.
zielig, maar ja dat is de natuur hxc3xa8; keihard.
en die andere beesten moeten ook eten ! 8)
toch zijn ze wel leuk; die meerkoetjes.
als ze groot zijn heten ze meerkoeien ! 😛
Meerkoeten zien er uit als brave tobbers, maar ze kunnen heel fel zijn en ze zijn nergens bang voor.
Dat kuiken is waarschijnlijk inmiddels door een vis opgeslokt. Waarschijnlijk was hij kansloos en te vroeg uit het nest geraakt.
En er was niemand in de buurt die ook maar een poot uitstak? Ik zag laatst twee kraaien een buizerd verjagen, kraaien zijn zelf ook de angstigste niet.
Ik ga een beetje die koude sloot in mack…ik ben geen domme gans… 😉
Dat is nu ‘the survival of the fittest’. Een kraai die denkt dat jij kan zwemmen, is een gevaar voor het voortbestaan van de soort, en moet dood.
jij = hij
Mooi verhaal Marloes. Het is de natuur die zijn werk doet op een sosm wel wrede manier.
triest triest, wat is de natuur toch vaak wreed !!! Marloes een mooie zondag gewenst
Wreed soms, die natuur. Maar je beschrijft het heel erg fraai en meeslepend…
Ik heb ooit een kraai een eendenkind zien vermoorden en opeten. Ook dat was akelig om te zien.
Zo gaat het nu eenmaal…..maar jij beschrijft het op een mooie manier!
mooie treurige impressie. maar als alle kraaien bleven leven zag de hemel zwart en zij kwamen van de honger om
de mens met zijn empatie is de enige die dit met de ouders van het jong meevoelt. Dieren kunnen dat niet.
Heftig Verhaal, zat met mijn neus op het beeldscherm te lezen op hoopte op een happy end.
Ik zie het voor me, helaas.