“Aso” dacht ik bijna hardop toen de jongen met veel lawaai op zijn scooter door het winkelcentrum reed. Ik moest mijn mening meteen weer herzien toen hij stopte bij de muzikant, die voor de super zijn beste deuntjes liet horen, en de knul hem voor zijn kunstje rijkelijk beloonde.
Ook ik ben niet altijd zonder vooroordelen
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Je kunt toch ook een gulle aso zijn 😀
Niemand is zonder vooroordelen, het zit nou eenmaal in de mens.
Was het wel een beloning?
Als dat scootertje zoveel lawaai maakte, dan was het toch niet mogelijk dat hij de muzikant kon horen? 8)
Nou vooroordeel ? Irritant blijft het wel die scheurende scooters.
het is apengedrag, iets met dominantie. daar hoort het gulle geven gewoon bij… doew ik zelf ook.
Vergeet dit niet: Muziek op straat is onbetaalbaar. Dat leer ik de kinderen, en ik stort altijd het losse geld wat op dat moment in mijn portemonnee zit in het kistje van de accordeonist op het Roselaarplein hier.
Straatmuziek maakt me blij. Daarom.
Scooters met lawaai zijn altijd verwerpelijk. In stilte goed werk doen, daar kom je mee in de hemel…
Wie heeft niet zijn vooroordeel? Weet je dat ik altijd had gedacht dat VVD – ers leuke mensen waren? Ik weet sinds kort wel beter….. 😉
nooit te vroeg je mening hebben , heb ik ooit geleerd. en soms komt dat ook niet goed uit.
maar wel altijd het goede in de mensch zien, alvorens te oordelen. 8)
Was het een roze scooter wellicht?
*heeft binnenpretje*