Gedurende de winter had een stel duiven bezit genomen van onze berkenboom. Niet van die lelijke verminkte exemplaren die je op de Dam tegenkomt en ook geen houtduifjes, maar twee enorm uit de kluiten gewassen grijze postduiven. Het was aandoenlijk om ze zo samen op een tak te zien zitten. Lekker dicht tegen elkaar aan, weer en wind trotserende.
Het was minder aandoenlijk toen we ontdekten wat voor een enorme hoop ze in die wintermaanden in onze tuin geloosd hadden. Dikke plakkaten aan elkaar geklonterde stront, vermengd met takjes en bladeren, lagen onder de boom. Daar kon geen emmer sop tegenop, zelfs de hogedrukspuit kreeg het amper weg. De man heeft uiteindelijk hele plakken met de hand moeten verwijderen.
U zult begrijpen dat onze boom niet langer beschikbaar is voor het duivenstel. Op het moment dat ze zich laten zien is de man er als de kippen bij om ze te verjagen. Die twee gaan maar asiel zoeken in de tuin van de katten bezitters. Krijgen die ook eens een hoopje van eigen deeg.

In onderstaand rijmpje over een duif komen namen van bekende oud-Kerkraadse families voor en werd gebruikt bij het aftellen.

Doa vlijt ing doefZexc3xabt de vrauw SchroefZoue vier ze vangeZexc3xabt de vrauw SjlangeZouwe vuur ze broaneZexc3xabt de vrauw DoameDoe koam de vrauw BuckEn pakket ziech et jantse sjtuk

Uit: Oes os Kingerjoare