Jarenlang reden wij van A naar B met als enigste hulpmiddel instructies van de persoon die we bezochten of, als het buitenlandse vakanties betrof, een landkaart. Toen de man een auto van de zaak onder zijn brede zitvlak kreeg, verscheen het Becker systeem in ons leven. Becker, de Mercedes onder de navigatiesystemen. Iedereen, of je wilde of niet, moest het aanhoren. Liefst gevolgd door een demonstratie ter plekke. Akkoord, het was reuze makkelijk toen we ergens in een godverlaten plaats iets moesten afleveren en/of ophalen. Natuurlijk was het ideaal dat we in Italixc3xab nergens de weg hoefden te vragen, maar toch.
Vanaf het moment dat we onze nieuwe auto kochten heb ik het al meerdere malen moeten aanhoren. Dat het wel lastig wordt zo, zonder navigatie. Aangezien we nog bij mijn nicht op kraamvisite moeten heb ik vandaag maar een afspraak voor woensdagavond gemaakt. Kan de man nog een keer blind varen op zijn robot met vrouwenstem voor ik hem een kompas cadeau ga doen
Schat, vanavond maak ik het uit met haar, ik beloof het je…..
Maar wat zal hij doen als hij haar stem dan weer hoort?
Tja , ik ben mijn eigen navigatie systeem en dat werkt gelukkig bijna altijd goed. En anders zijn er nog, heel ouderwets, mooie landkaarten.
Niks kompas, Marloes. Hij moet gewoon weer zijn hersens leren gebruiken in plaats van als een gedresseerde aap achter het stuur te gaan zitten.
Ik dwaal wat af door Nederland. En steeds wens ik me weer zo’n dingetje.. Ik snap je man wel.. 🙂
Wij hebben ook zo’n Beckerdame, maar die kan gewoon mee naar welke auto dan ook, ideaal! 😉
Dat zou die van ons ook kunnen Pauline, maar die zit in de bedrijfswagen en dat vindt de baas van de man vast niet goed… 😉