Aangezien ik onlangs mijn 50ste verjaardag gevierd heb, viel mij de twijfelachtige eer te beurt om mijn borsten te laten doorlichten. Zo hier en daar vangt een mens nogal eens iets op en dus was het mij al langer duidelijk dat dit proces geenszins als prettig ervaren kan worden. Bijzonder onprettig zelfs. Ondanks het zonnige weer is de buitentemperatuur verre van aangenaam maar omdat de folder zei dat het te prefereren was kleding te dragen die makkelijk uit en aan kon besluit ik om in een simpel t shirt en een kort jasje de reis naar de andere kant van de stad te maken.
Eenmaal aangekomen dirigeert de vriendelijke baliemedewerkster je naar een hok waar je al je bovenkleding dient uit te trekken en te wachten op de dingen die komen gaan. Mijn borsten laten duidelijk zien dat ik het koud heb. Mijn poging om ze met mijn handen te bedekken werkt averechts, want ook mijn vingers zijn verre van warm. Welke malloot heeft overigens bedacht om in zo’n hok een spiegel op te hangen? Alsof wij vrouwen op zo’n moment ook echt de behoefte hebben om onszelf eens uitgebreid te bestuderen.
De deur schuift open en daar sta je, oog in oog met het apparaat dat je zo in de mangel gaat nemen. Omdat het mijn eerste keer is krijg ik nog een kleine uitleg en mag borst nummer een positie innemen. De dame duwt net zo lang tot hij perfect gesitueerd is en komt de bovenste plaat naar beneden terwijl zij ook nog een trekkende beweging maakt. Op het moment dat je er als een geplette pannenkoek bijstaat komt het apparaat in actie en gaat de klep weer omhoog. Borst nummer twee hetzelfde liedje. Ga nou niet denken dat het dat was. Er zijn ook nog zij opnames nodig en daarvoor moet je een andere houding aannemen. Half over het vermaledijde ding heen hangend, andere borst met je vrije hand weghouden en weer een hoop getrek en geduw. Ook in tweevoud, maar dan ben je ook echt klaar. Je mag nog even terug in je hok waar je in je blootje moet wachten tot je het groene licht krijgt en je eindelijk je lijf weer mag bedekken.
Natuurlijk is het geweldig dat wij hier in dit land aan preventieve zorg doen. Ik ben me er van bewust dat het levens spaart. Toch kon ik het niet laten om te denken dat ook hier de mannen er weer makkelijk vanaf komen. Misschien moet er toch ook eens zo’n zelfde soort onderzoek naar teelbalkanker gedaan worden. Liefst zelfs elk jaar
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Helemaal eens. Ik voelde me net een koe op dat ding. En misschien had jij vriendelijke medewerksters. Ik had een zakelijke. En dan is een borst ook maar een ding!
Ondanks dat ze vriendelijk was blijft het voor hun toch ‘productiewerk’ Yvonne. Die hebben zoveel borsten in handen gehad dat ze nergens meer van opkijken denk ik.
Whow, wat heb je dit proces goed beschreven. Ik weet dat het allemaal ‘voor ons bestwil is’, maar een lolletje is het niet. Wij moeten in een rijdende onderzoeksruimte, die dan weer hier en dan weer daar een paar dagen staat. Je komt dus al je vrouwelijke dorpsgenoten van 50 plus tegen. Sommigen komen zeer ruim op tijd, dan kunnen ze in de wachtruimte nog effe lekker met mekaar kleppen. 😀
Goed idee, marloes! Ik ben voorstander van een doe-het-zelf-kit voor thuis, zodat wij vrouwen dat onderzoekje mogen verrichten 😀
Haha, ik vermoed dan wel dat de mannen het weer zwaarder krijgen dan de vrouwen.
Lijkt me niet erg leuk, en nog gefeliciteerd met je 50tigste verjaardag..
😉
xXx IRis
Goed voorstel van dat mannenonderzoek! En ook die kit van Polderzilver spreekt me wel aan 😀
ja, hallo zeg. geen getrek en geduw aan/op m`n juwelen.
mijn manier is om ook zakelijk te denken, zoals zij dat doen (niet dat ik al eens zo’n onderzoek heb gehad, maar wel andersoortige (intieme) onderzoeken).
Ik heb een dergelijk onderzoek ondergaan, in de afdeling Pletterij/Walserij van ons ziekenhuis. Ik gaf geen kik en de rxc3xb6ntgenassitente prees mij als ‘heel flink’. Pas nadat mijn verbouwereerdheid over dit complement was weggexc3xabbd, besefte ik dat zij gewend was aan patixc3xabnten bij wie deze vorm van radioscopie wel danig onprettig moest wezen.
Ik moet je overigens uit je ondeugende droom van testikelonderzoek helpen. De routine is dat een echoscopiezus(ter) het kroonjuweel insmeert met slaolie of iets dergelijks en er overheen gaat met een soort nikkelen rijksdaalder. Er komt geen geplet aan te pas. Maar goed ook, want ik ben bang dat geen radioloog en geen assistente het zouden kunnen navertellen.
Zo’n onderzoek is inderdaad geen pretje, het valt me idere keer weer mee dat ik niet met vierkant borsten naar huis ga.
Maarre voor mannen is zo’n onderzoek zo mogelijk nog vervelender, vriend van me heeft het vorig jaar moeten laten doen, die kwam als halve smurf naar buiten, bont en blauw wastie, gelukkig was het een onschuldig iets. Hij denkt nu toch iets genuanceerder over dat soort onderzoeken…..
Mag ik u, fijn vrouwmens, even herinneren aan de jaarlijkse voorhuidcontrole van de enge schoolarts Ben ik de enige man die dat is overkomen? Zo ja, dan ben ik vast te laat voor een aanklacht.
Wij hebben trouwens ook cycli. Ook wel kater genoemd.
Wij hebben het ook best zwaar. Puh.
Ik ben zo’n beul, die de walserij bedient. En voor jullie troost; ik moet ook mannen in de klem zetten en jawel; ook een penis heb ik wel eens geplet.
En geloof me, dat is 100x pijnlijker dan een borst…
(beetje late reactie overigens ;-))