Op het breedste stuk, waar twee sloten in elkaar overvloeien, ligt een klein eiland. Enkele jaren geleden werd het voor het eerst door een koppel nijlganzen in beslag genomen. Nu keren ze elk jaar terug om er hun kroost uit te broeden en groot te brengen. Vanochtend werd mijn aandacht getrokken door een hels kabaal. Vader moeder en 7 kuikens hadden een plekje op het gras gezocht om hun veren glad te strijken. Op hoge poten, vleugels gespreid liet vader weten dat er gevaar dreigde. Er was geen hond te bekennen maar vanuit een nabij gelegen boomtop deed een kraai verwoede pogingen om een van de kleintjes in hun nekvel te grijpen. Hij kwam niet eens in de buurt. Vader verdedigde zijn kroost met alle beschikbaren middelen en de kraai blies de aftocht. Even later keerde de rust terug. Vanuit de verte maakte de kraai nog eenmaal zijn ongenoegen kenbaar door bijzonder hard te krassen.
Eten of gegeten worden, daar draait het allemaal om