Met twee maten

Een gesprek met al mijn zussen (3 in totaal) op MSN gisteravond laat mij niet los. De uitnodiging voor een feest was het hoofd onderwerp en de reacties ietwat heftig. Alhoewel ik begrijp wat ze bedoelen kan ik me er toch niet in vinden om een kinderfeest doelbewust te boycotten omdat je niets hebt met de ouders. Natuurlijk gaan de lagen diep, zijn de redeneringen allemaal wel te rechtvaardigen, maar toch..
In mijn gedachten hoor ik mijn moeder op de haar zo geheel eigen stijl een sneer uitdelen. Altijd zo bevooroordeeld. Of het nu om volwassenen ging of over een kind, daar maakte zij geen verschil in. Zo wil ik niet klinken. En toch. Ook ik ben onbarmhartig als het over bepaalde personen gaat. Waar de een wat mij betreft vrolijk mee wegkomt, straf ik de ander genadeloos op af.
Meten met twee maten of gewoon rancuneus?

0 gedachten over “Met twee maten

  1. De laatste tijd heb ik veel te maken met mensen die plotsklaps doodgaan op veel te jonge leeftijd of die een zware strijd moeten strijden met een levensbedreigende ziekte…..
    Dan zijn al die familieruzietjes en oordelen over andere mensen ineens zo futiel. We hebben maar zo weinig tijd, laten we het dan zo prettig mogelijk houden.

  2. @ Wieneke, ook ik heb de laatste jaren meer afscheid genomen dan me lief is. Ik leef bewust, geniet bewust van de dingen om mij heen maar soms is afstand nemen gewoon niet mogelijk omdat je er dagelijks met je snufferd opgeduwd wordt.
    @ Aad juist ja, alsof je er zelf geen invloed op kunt uitoefenen ook.
    @ Rob, jij hoeft voor mij niet bang te zijn.. 😀

  3. Vooral als het om kinderen gaat, vecht ik er met man en macht tegen, mijn eigen bevooroordeel. Ik heb veel bewondering voor mensen die erin slagen om xc3xa9cht onbevooroordeeld door het leven te gaan. Eerlijk gezegd ken ik ze alleen ‘van horen zeggen’, want ik heb er nog nooit xc3xa9xc3xa9n ontmoet 😉

  4. Joh, wat heb je er nu aan… om me heen overkomt veel mensen waar ik om geef veel akeligs. Onverwacht. Ik zou niet willen, zelfs niet als ik er met m’n snufferd bovenop zit… ik zeg dan maar niets.

Geef een reactie op polderzilver Reactie annuleren