Een groot gedeelte van de nacht heb ik haar horen hoesten. Vanochtend om zes uur ben ik van ellende maar opgestaan om haar een glas water te brengen. Vanmiddag lag ze als een zielig hoopje op de bank. Vuurrode konen onder waterige oogjes. Een stapel gebruikte zakdoeken naast haar op de grond. Negentien en o zo zelfstandig, maar nu ineens weer heel erg klein. Ik zal haar straks een versje voorlezen uit mijn Kerkraadse rijmpjesboek.
MarietsebielWoa jeeste henNoa BadebergWat deeste doaMie kink is krankWat hat et danDer boam verbrankt
Marloes 
Graag nog veel meer van dit soort fraaie rijmpjes van Kirchroa. 😀
Voor voorlezen ben je nooit te oud! Wel een leuk versje, alleen de laatste zin kon ik niet ontcijferen.
Ah sneu! Veel beterschap voor haar.
De boom verbrand? Waar slaat dat nou weer op?
Der boam staat voor achterwerk Alice, vul de rest zelf maar in
Er bestaat trouwens ook een ietwat minder nette variant.. 😉
Ah, wat lief, Marloes..! Wens haar beterschap, en ze mag best nog wel even ‘klein’ zijn..! 😉