Het eerste wat ik doe als ik opsta is even door een kier van de gordijnen een blik naar buiten gooien. Zo krijgt de man meteen te horen hoe het er op straat uitziet en of hij haast moet maken ja of nee. Droge straat geen haast, sneeuw…vult u zelf maar in
Vanochtend lag er een klein laagje, niets om over naar huis te schrijven. Nu ik zo meteen de deur uit moet ziet de wereld er ineens heel anders uit. Een enorme sneeuwbui, ik vermoed meegebracht door de terug gekeerde wintersporters, tovert mijn landschap om in een Zwitsers tafereeltje. Het ziet er ook niet naar uit dat er snel een einde aan komt.
Zou ik dan toch een keer in mijn leven niet kunnen gaan werken vanwege hevige sneeuwval?
PS Ik hoop echt dat dit maar tijdelijk is want anders zie ik morgen bij de verkiezingen wel weer een hele lage opkomst
Gerrit Hiemstra heeft mij gisterenavond goede hoop voor morgen gegeven. Dus heb geen vrees…
@ Rob, vertel ..vertel..
@Marloes. Waar hoop is is leven qua niet hoeven te werken dan. 🙂
En…..ben je gaan werken of heb je sneeuwvrij genomen?
Ben je er ook zo zat van, dat geploeter ’s ochtends? Elke dag dans ik voor de lente.
@ Pauline, ik ben gaan werken maar was nog maar net op tijd.. 😉
@ Yvonne, dat geploeter is nog tot daar aan toe, als die stomme bussen nou maar eens gewoon bleven rijden.. 😕