Crisis

Goed, deze Valentijnsdag ben ik wederom zonder kleerscheuren doorgekomen. Net als alle andere jaren heb ik geen kaart, bloemen en of andere attenties ontvangen. Hoef ik de man ook niet eindeloos uit te leggen dat ik geen idee heb van wie die afkomstig zouden kunnen zijn. Weer een potentixc3xable crisis afgewend.
De naweexc3xabn van de klap van maandag ben ik nog steeds niet te boven. Ik kan weliswaar mijn armen weer iets verder optillen, ebt de pijn tussen mijn schouderbladen ook langzaam maar zeker weg, maar ik voel me nog steeds geradbraakt. Het zou natuurlijk ook heel goed mogelijk zijn dat in het verlengde van een toch al miserabel begonnen week het griepvirus mij bij mijn strot gegrepen heeft. Dat zou dan verklaren waarom het slikken ineens een opgave blijkt en waarom ik met grote regelmaat bezocht wordt door rillingen die in mijn tenen lijken te beginnen en op het puntje van mijn kruin mijn lijf weer verlaten.
Ziek worden staat deze week niet op de agenda, dus ik zal elke bruikbare cel inzetten om het gevaar af te wenden. Mocht u mij desondanks een paar dagen niet zien, dan is mijn missie mislukt en lig ik vreselijk zielig te zijn op de bank

0 gedachten over “Crisis

Geef een reactie op yvonnep Reactie annuleren