In het kader van ” help Marloes van haar overuren af” heeft mijn directe leidinggevende grof geschut ingezet. De invaller van de invalster was bereid om deze week drie dagen mijn dienst over te nemen zodat ik heel even op adem komen kan en er een begin gemaakt kan worden om mijn overuren terug te brengen tot normale proporties. Drie hele dagen niet werken betekend nog niet dat ik er niet mee bezig ben. Het eerste waar ik bij het ontwaken aan dacht was mijn baan en tijdens het verwerken van achterstallig onderhoud hier in huis dwalen mijn gedachten ook met grote regelmaat richting stad. Volgens mij is dat niet helemaal gezond.
Ik heb geen idee waar de pitbull vandaan komt die momenteel bezit van me genomen heeft. Hoe harder er tegengestribbeld word hoe meer ik me vastbijt. Wie is die vrouw die koste wat kost haar gelijk halen wil? Voor geen enkele rede vatbaar en zo onverzettelijk als een berg?
Momenteel herken ik mezelf niet meer.