Je zou denken dat, als je ergens je ei kwijt zou willen, je dat toch het beste op je eigen weblog zou moeten kunnen doen.Toch blijkt ook dat niet altijd zo te werken. Ik ben al weken gefrustreerd over zaken die betrekking hebben tot mijn werk, maar ik krijg het op een of andere manier niet voor elkaar om er onbevangen over te schrijven. De dames van de mailgroep waar ik bij hoor, raden het me trouwens ten sterkste af. Loggen over negatieve zaken op je werk kunnen je de kop kosten, is de meest gehoorde reactie. Waar is in deze dan mijn vrijheid van meningsuiting? Ook al zou ik een verkeerde indruk hebben van een bepaalde situatie, dan heb ik toch zeker ook het recht om mijn mening te ventileren. Hier in mijn eigen huis, in mijn eigen tijd en op mijn eigen log?
Als ik de mening toegedaan ben dat we ons met het binnenhalen van een bepaald persoon het paard van Troje in huis gehaald hebben dan mag dat niet uitgesproken worden? Of als ik vind dat een bepaald persoon misbruik maakt van het feit dat er nul komma nul controle is binnen ons bedrijf , dan moet ik het zwijgen er toe doen? Ik bijt nog liever mijn tong af dan dat ik iemand vals zou beschuldigen, maar mijn eigen mening naar buiten brengen, daar kan toch niets mis mee zijn?
Of wel?
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Ik heb precies hetzelfde probleem en ik doe het ook niet op mijn web-log. Dat levert echt gezeik op 😕 Je kan zoiets beter met je vriendinne bespreken.
Sterkte en nog een fijn weekend en kut collega’s heb je overal Groetjes SuuS
Misschien dat het je de kop zou kosten omdat je het wel op je web-log zet, maar niet eerlijk bent tegen de mensen op je werk zelf. Als je je frustraties hier uit, maar niet op je werk, kan ik het me wel voorstellen dat sommige mensen daar niet blij van worden!
Maar ja, ik kan me ook heel goed voorstellen dat je je frustraties ergens moet uiten hoor… Wat vervelend! 😦
Succes ermee ennuh, leuk web-log!
x
Weet je, ik schrijf eigenlijk nooit wat over mijn werk. Inderdaad bang voor gezeur achteraf, terwijl ik anoniem schrijf. Je eigen mening naar buiten brengen is okay maar het werkt soms tegen je. Op een log zou ik het niet ventileren.
Blijf vooral zulke prikkelende stukken schrijven.
Lees dit even, Loes.
Tsk Helen, op het moment dat ik toestemming moet gaan vragen of ik al dan niet mijn mening over bepaalde personen mag ventileren, dan is het hek toch wel van de dam. Ik heb het niet over bedrijfsgeheimen noch breng ik gevoelige informatie naar boven. waar ik het wel over zou willen hebben is collegialiteit en inzet. Twee onderdelen die elke baas aan het hart zouden moeten gaan
Vrijheid van meningsuiting bestaat niet, is mijn conclusie na verschillende ervaringen. Tuurlijk, officieel heb je het recht om te zeggen wat je vindt. Je zult er in de meeste gevallen ook niet strafrechtelijk voor vervolgd worden. Maar het uiten van je mening (of het nou op je blog is of persoonlijk) kan je duur komen te staan. Als je mening je baas niet aanstaat, bijvoorbeeld, kan die je opeens het leven behoorlijk zuur maken. Hij zal natuurlijk nooit toegeven dat je gexc3xbcite mening de aanleiding was, maar intussen weet jij genoeg… Wees dus idd gewaarschuwd, en doe wat je hart je ingeeft (Misschien is het uiten van je mening wel zo belangrijk dat je de mogelijke consequenties voor leif neemt?) succes met je afweging.
Ik denk dat je er niet verstandig aan doet om je meningen over jouw werksituatie en jouw gevoel daarover expliciet kenbaar te maken. Want wat je in feite doet, dat is buitenstaanders een kijkje te bieden in de keuken van je werkgever. En als dat eventueel een negatief beeld is, dan schaad je de belangen van je werkgever en kun je daar met recht en in recht op worden aangesproken. Dat staat los van de vraag of er al of geen sprake is van vrijheid van meningsuiting. Die is er overigens. Ieder mag zeggen wat hij of zij wil. Maar die vrijheid is wel weer ingeperkt door de bepalingen in de arbeidsovereenkomst die je bent aangegaan en de bepalingen van de CAO en het Burgerlijk Wetboek die daar wel op van toepassing zijn. Sorry, ik kan er even niets anders van maken. Als ik je een advies mag geven, dan zou ik met dat soort publicaties maar voorzichtig en terughoudend zijn.
Ik vind dat iemand wel erg sterk in zijn schoenen moet staan om achter de rug van zijn werkgever om krititiek te uiten op een persoon of situatie binnen zijn werkkring. Ik vind dat je bij je werkgever moet zijn met die kritiek. Alleen als klokkenluider is het eventueel geoorloofd.
Ik kom hier trouwens via het log van Rob Hamilton. Jouw vergelijking tussen aanhangers van de Islam met homo’s en Joden snap ik totaal niet. Misschien kun je hey nog eens uitleggen.
@ Sebbo, waar trekken wij loggers dan de grens? Ik mag me vrijelijk uiten over politiek over sport over welk onderwerp dan ook, zelfs mijn prive mag open en bloot. Maar kritiek over werk (en nee, het gaat niet over de werkgever) en og collegialiteit op de werkvloer is niet geoorloofd?
Ik heb mijn web-log al twee jaar maar op mijn werk hou ik het stil.
Problemen op je werk moet je gewoon op je werk aankaarten.
Rob ziet het verkeerd. Je kunt over je werkgever schrijven wat je wilt (enkele uitzonderingen daargelaten), als het maar aannemelijk is te maken. Als dat niet zo was, zou geen ambtenaar meer kritiek kunnen leveren op de overheid.
Ik zou eerst maar eens naar de OR gaan, liefst met mensen die dezelfde opvatting zijn toegedaan.
Als je in je eentje actie onderneemt, zit je zo in de discussie over ‘verstoorde arbeidsverhoudingen’. En dan ben je als werknemer meestal de lul.
@ de P:
Met je twee laatste alinea’s ben ik het geheel eens. Dat is ook de meest verstandige weg. Wat het begin van je verhaal betreft wil ik dit zeggen. Natuurlijk mag je alles over je werkgever schrijven. Echter, je voegt daar volkomen terecht aan toe: “xc3xa4ls het maar aannemelijk te maken is”. Een betere definitie van grijs gebied is haast niet te geven.
IK weet niet of het vreemd is, is vertel namelijk bijna alles op mijn log. VAn problemen met vriendinnen tot problemen op school en stage, daarvoor is hij toch. Maar als jij je er niet fijn bij voelt klopt voor jou het spreekwoord spreken is zilver, zwijgen is goed wel. Suc6
Ik denk dat jullie het zwaarder opvatten dan de bedoeling is. Ik zou geen klokkenluider willen zijn al wist ik waar de klepel hing (er valt volgens mij niet eens wat te luiden in onze bedrijfstak) Ik vind nog steeds dat ik de leukste baan van Nederland heb, ook al zijn er hier en daar momenten dat ik het gevoel heb met mijn kop tegen de muur te lopen. Het gaat dus niet om structurele misstanden, maar om mijn individuele problemen. Hier kan ook een OR niets mee, (ben zelf al twee jaar actief betrokken bij onze or)
Mag ik jullie wel bedanken voor de reacties. Ik vind het geweldig om te zien hoe een kleine groep van mijn lezers bijna dezelfde mening zijn toegedaan.
Er is niets mee mis, maar het is nergens voor nodig het jezelf moeilijker te maken dan noodzakelijker. Niet doen. Dus.