Bloedbad

Posted on by


Voor eerst waren gisteren de rollen omgekeerd.Tijdens het snijden van brood hakte ik iets te enthousiast en nam ik een stuk van mijn duim mee. Dochterlief, allergisch voor bloed, hoorde mij vloeken en riep luidkeels naar boven om hulp. Kordaat nam zoonlief het voortouw. Eerst even een doekje voor het bloeden, pleisters verzamelen, jodium .. JODIUM?? ‘ Ja mam, je hebt net andere dingen staan snijden met dat mes.’ Mijn gesteun werd heviger. ‘ Tjonge jonge wat ben jij een klein kind zeg’ bromde zoon terwijl hij vakkundig een paar pleisters op maat sneed. Dochter op de achtergrond bleef onzinnig instructies roepen in de trant van dokter en ziekenhuis. Als ik met die bloedende duim maar uit het huis vertrok.
‘Gaat het weer een beetje mam’ vroeg hij even later terwijl hij me een aai over mijn bol gaf. Ik keek naar mijn ingepakte duim. ‘Het doet hartstikke pijn hoor’ was mijn antwoord.’ Zal ik er dan maar een snoepje opleggen? Grijnzend keek hij me aan.
Zo goed en zo kwaad als het kon begon ik de chaos in de keuken op te ruimen. Mochten u berichten over overstromingen in Gelderland ter ore komen, dat komt dat niet door de heftige regenval, maar is het mijn stuk duim dat in de afvoer verdween en nu de riolering blokkeert.

0 gedachten over “Bloedbad”

  4. Tja, als je bij het brood snijden ineens gaat “hakken” dan nemen de risico’s op letsel wel toe natuurlijk. Maar wel “thumbs up” voor die koel”bloedige” zoon van je.

    Reageer ↓

  5. Neem twee aan elkaar bevroren hamburgers. Probeer die uitelkaar te steken met een aardappelschilmesje. Etc.

    Het is alleen maar een beetje vel zo te zien.
    En ‘zo lang er nog botjes zitten groeit de rest wel weer aan’

    Reageer ↓

Geef een reactie op *He* Reactie annuleren