Vandaag zou ik gewoon eens ouderwets willen spijbelen zoals ik dat vroeger op school ook wel deed. Niet nadenken, maar doen. De trein pakken naar Utrecht, of misschien wel Amsterdam. Rondlopen zonder doel, etalages bekijken en mensen. Afleggen dat verantwoordelijkheidsgevoel dat mij geen seconde te laat op het werk laat verschijnen en ook geen minuut te vroeg laat vertrekken. Weg met dat benauwde gevoel dat elke dag wel erg op de vorige gaat lijken. Even helemaal nergens druk om maken en doen waar je zin in hebt.
Helaas heb ik het roekeloze van vroeger, onderweg naar ouder en wijzer, verloren. Dat wilde onbezonnen gedrag past niet meer in mijn plaatje. Jammer
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Leuke Site 😀
Gewoon doen. Je moet alles een keer proberen.
Ach ja, je zet hooguit een salaris op het spel…
Marloes, ik heb je laatste stukjes gelezen, LEUK! prettig geschreven.
Ja heerlijk zomaar ergens naartoe te kunnen gaan en dwalen, gwoon ingaan op wat je ziet, zonder opgelegd strak plan. Je zou overigens ook Den Haag kunnen overwegen… 😉
Ik heb het geluk xc3xa9xc3xa9n dag per week helemaal voor mijzelf te hebben. Ach voor jouw komt er ook vast wel weer zo’n dag. Ondertussen: keep going taking the good things!
(ik ben niet zo goed in engels schrijven)
Ik doe dat gewoon. Af en toe. Als het werk het toelaat. Gewoon hup wegwezen. Heerlijk.
Lennard ik neem mijn petje voor je af … 😉
😀 Tegenwoordig moet je een “spijbeldagje” van te voren plannen, en dan is de lol er wel af hxc3xa8?
Ja, jammer he? Misschien toch af en toe eens durven…?!