Alsof het toeval het zo wilde, viel ik vandaag voor de tweede keer midden in een herhaling van De Rexc3xbcnie op de KRO. Niet echt mijn zender alhoewel ik Kamphues wel een aardige gozer vind. De vorige keer werd ik al geboeid en ook dit keer liet ik de stofzuiger voor wat ‘ie was en nam ik plaats op mijn geliefde ‘ ik heb eigenlijk geen tijd, maar ik wil toch even kijken’ plekje. Hoek van de tafel, nog geen meter verwijdert van het scherm.
Het moment van de waarheid brak aan. Wie was het mooiste meisje van de klas? De jongens kozen massaal voor de blonde die zo uitdagend het haar naar achteren slingerde. Ze keek niet eens verbaasd. Logisch toch? Voor de dames ging deze vlieger niet op. Zij prikten er dwars doorheen. Beetje de kift ook misschien.
Dan komt Jefke ter sprake. Het rare meisje dat nooit iets zei. Je zag het ze nog denken. Iedereen had er wel een mening over. Ze hadden ook nog wel een paar anekdotes. Als Jefke zelf aan het woord komt krijg je af en toe de klasgenoten te zien. Geen spoor van schaamte, eerder verontwaardiging. Waar haalt ze het vandaan? Toe nou toch, het viel toch allemaal best wel mee? Kinderen zijn nu eenmaal heel eerlijk in hun meningen. De dames zijn eensgezind. Je ziet hoe het front zich vormt. De rangen worden gesloten.
Aan Jefkes beleving werd helemaal voorbijgegaan. Zelfs 20 jaar na dato heeft ze nog steeds geen recht op haar stem
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Ieder heeft zijn eigen beleving en dat blijft…ook na langere tijd…
Marloes, ik heb de uitzending gezien, en ik had precies dezelfde reactie. Ik dacht: nu zijn die mensen 35 jaar, en nxc3xb3g zijn ze niet volwassen genoeg om te zeggen: heeft ons gedrag zoveel bij je aangericht? Wat erg! SORRY!!! Ik werd zo verdrietig van Jefke, hoezeer ze beschadigd is, hoe ongelukkig ze is geweest, maar dat hadden de klasgenoten niet door, die waren te druk bezig hun gezicht te redden. Overigens begreep die indische jongen, die ook was gepest haar wel hxc3xa9xc3xa9l goed, en ik vond hem ook heel dapper, hoe hij dat heel rustig zei.
Mijn gevoel voor rechtvaardigheid kwam helemaal in opstand. Op het moment dat een van de dames zich afvroeg waar de ouders van Jefke dan in hemelsnaam geweest waren had ik haar met liefde een enorme optater verkocht.
Ik was zo nieuwsgierig dat ik er net nog even naar heb zitten kijken, en ja, niet fraai inderdaad.
hmm mijn gevoel was ook dubbel, de dame met de haarband vond ik een bitch, ongevoelig en volkomen negerend hoe Jefke zich voelde. Echter denk ik wel dat in haar belevenis de zaken “erger”zijn geworden. Ze was zelf stil en er zijn vele vele pogingen gedaan om haar aan het praten te krijgen. Zo chterdochtig zelfs dat het meisje met wie je dagelijks een half uur naar huis fietst er geen stom woord uit krijgt, en dat jaar in jaar uit. Dan moet er in de basis wel iets verknipts bij zijn. In dat geval vraag ik mij dan ook af waar de ouders waren. Minstens een contact met een leerkracht moet er zijn toch? Dus de vraag was niet helemaal onterecht. Ik denk dat er wel wat was…. maar niet zo veel. Oveigens kijk ik de Reunie telkens in de herhaling. Lekker met een kop koffie op de bank. Zien hoe mannen gaan survivallen om nader tot elkaar te komen. Ook zo’n pestgeval waar de pester niet door had hoeveel leed hij aangericht had. Dat was wel een happy end. En de omgebouwde mijnheer. Gossies wat een mooie vent was dat en als vrouw wel grof maar ook mooi…wat dapper!
Cis, beleving of niet. Jefke heeft er een k gevoel aan overgehouden. Haar schooljaren zijn verziekt en hebben haar gevormd tot wat ze nu is. Een welgemeend sorry zou het minste zijn en zelfs daar waren de ‘dames’ niet voor te vinden.
Ouders weten vaak niet voor de helft wat er speelt en de pest problematiek had 20 jaar geleden niet de aandacht die het vandaag de dag heeft
I know the feeling 😦
De pesters uit mijn toenmalige klas hadden, een jaar of wat geleden, precies dezelfde reactie.
Dat is het vervelende aan dat soort personen Roos. Als je alleen maar gefocust bent op anderen dan zie je je eigen nare karakter niet.Nare mensen zijn het en blijven het.
Ik ga uitzending gemist kijken en misschien wel mijn verhaal loggen….
Zou ik doen meisje, er lopen nog veel te veel verdrietige mensen rond.
Ik heb het programma niet gezien en ik ben nu wel erg benieuwd. Ik ben zelf ook jarenlang gepest, van de basisschool tot en met de middelbare school en ben wel eens benieuwd hoe de pesters nu op mij zouden reageren. Ik was ook altijd die rare ( en voor veel mensen nu nog steeds ). Ik denk dat pesters pas op volwassen leeftijd “beseffen” wat ze destijds hebben gedaan. Hoewel ik me afvraag of iedere pester zich dat later zal beseffen.
Ik heb het programma net even gekeken. Het zat wel iets ingewikkelder in elkaar dan pester/ gepeste. Zo was ze in de beginjaren gepest en daarna dichtgeklapt.
De reacties gingen meer over de middelbare school dan over de basisschool waarop dit was gebeurd. En waar de ouders waren? Ze zei al dat ze van huis uit al geen goed zelfbeeld had meegekregen, dus op de je ouders hoef je dan ook niet bouwen. De tijd om te reageren was in dit programma ook wel erg kort, hoop dat ze na de opnames nog een goed gesprek hebben gehad, waarin het woord sorry wel is gevallen.
Deze klas zat al vanaf de lagere school bij elkaar Paula. De basis is dus in dezelfde groep gelegt. Ik begrijp dat de tijd erg kort was, maar ik heb bij haast niemand een spoor van schaamte kunnen ontdekken.
Ik heb het ook gezien. Het meest frappante vond ik dat maar 1 persoon haar begreep, en hij was ook “gepest”.
En inderdaad, waarom kon er geen sorry van af.
Onbegrijpbaar.
Ik heb het dus inmiddels opgeschreven.