Het liefst zou ik jullie willen vertellen hoe mooi haar uitvaart was. Over de kleinkinderen die haar de kerk ingereden hebben en de kaarsen aanstaken. Die voorbeden gedaan hebben en een persoonlijk verhaal vertelden. Hoe de zon op haar kist scheen op het kerkhof en over de witte rozen van de kleinkinderen die samen met hun persoonlijke boodschap met haar mee het graf in zijn gegaan. Dat zou ik echt het allerliefste doen, maar ik kan de woorden nog niet vinden.
Ik kan jullie wel bedanken voor de lieve reacties, voor de persoonlijke mailtjes met woorden van troost. Voor jullie misschien een klein gebaar, maar voor mij zo enorm waardevol
Bedankt!
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
leuke weblog,,
groetjes,,
Ook al is het contact met mijn moeder niet optimaal, moet er toch niet aan denken dat ze gaat. Heftig … veel sterkte!
fijn dat het een mooie uitvaart was, een waardig afscheid.
nog heel veel sterkte voor de komende tijd.
@ Von, ook ons contact was niet optimaal, maar dat verdwijnt naar de achtergrond als je afscheid neemt.
Lieve Marloes, vertel mij wat over hoe speciaal moeders zijn. Sterkte meid!
Poeh.. even schrikken… sterkte
Die tijd komt vanzelf, dat je de woorden wel kunt vinden. En zo niet: ook goed.
Het was, zogelezen, in ieder geval een mooie dag, voorzover dat soort dagen mooi kunnen zijn.
Nog geen maand geleden is mijn vader, die ik de laatste jaren maar sporadisch, vanwege een uitermate moeizame relatie, zag gecremeerd en toch, wat was ik blij toen ik in zijn laatste nacht bij hem was en zag hoe hij ondanks alles een rustige dood stierf, dat verzacht voor een groot gedeelte de woede en de bitterheid bij de crematie en het is waar Marloes, hoe de verhoudingen ook zijn, goed of slecht, door de dood verdwijnt alles naar de achtergrond.
Sterkte!
Het is goed je weer te lezen, Marloes.
Het moeten moeilijke dagen voor je geweest zijn.
Zoals men vaak zegt : het leven gaat door, maar het lijkt me verrekte moeilijk…
Sterkte voorlopig, Marloes..!
Hee Loesje, kalm aan meis, je zult het wel nodig hebben de komende tijd, maar misschien is het voor je prettig om hier zo af en toe weer iets neer te zetten… beetje om alles van je af te schrijven.
Sterkte nogmaals gewenst.
Fijn weer wat te lezen van je Loesje.
En die paar zinnen zeggen genoeg, ik denk dat het goed zat.
Zoals we inmiddels wel weten, afscheid is zo belangrijk.
Ik bel je van de week wel even.
Liefs Cis
Het zijn mooie woorden en precies goed… blijf aan je denken…
Denk jij maar in stilte terug aan die indrukwekkende dag. Beschrijven blijft moeilijk.. we begrijpen je wel..
Deze paar woorden zeggen al veel Loesje. Dat worden kostbare herinneringen. Praat, leef, herdenk en herinner. Neem je tijd. Nogmaals sterkte!
Fijn je weer op het web-log te zien, Marloes.
De gang is zwaar als je je moeder verliest, ik weet het uit ervaring. Maar een goed afscheid geeft je ook kracht. Nog veel sterkte voor de komende tijd.
Je hebt de woorden blijkbaar toch gevonden, Marloes. De woorden hoeven niet mooier te zijn om gewoon te weten dat het een bijzonder mooi afscheid was. Gelukkig hadden jullie een zonnetje, dat geeft soms net dat beetje licht en warmte dat je zo nodig hebt op zulke dagen in je leven.
Deze woorden zijn al zo veelzeggend. Wij hebben dit bij mijn oma ook gedaan; alle kleinkinderen hebben een witte roos op haar kist gelegd.
Het leest als een flashback………
Het was, zogelezen, in ieder geval een mooie dag, voorzover dat soort dagen mooi kunnen zijn.
Het zal je vast nog lange tijd bezighouden. Ik hoop dat de mooie herinneringen zullen blijven. Sterkte!
ook ik kan de juiste woorden niet vinden,
maar in iedergeval,
hou deze mooie herrineringen vast….
Beetje laat Marloes, maar ik was nog niet eerder op je log geweest en ben er toevallig beland. Ik wil je heel veel sterkte wensen meid en weet een beetje waar je door heen gaat momenteel. Liefs Claudia
Von, ook ons contact was niet optimaal, maar dat verdwijnt naar de achtergrond als je afscheid neemt.