St Ursula

Tijdens het leeghalen van ons ouderlijk huis kwamen ze boven water. Een paar handwerkjes, waaronder een gebreid onooglijk lapje waarmee blijkbaar het toepassen van verschillende technieken werd geoefend. Een briefje met mijn naam en verder de vermelding dat de lengte goed was, zat aan de bovenkant vastgenaaid. De rest verwaarloosbaar. Een geborduurd stukje stof, zo’n zelfde briefje met mijn naam maar verder niets, commentaar blijkbaar overbodig. Duidelijk iets van mijn hand. Een schriftje met tekeningen, 6+ het hoogst haalbare.

Wat ik voor een leerling was, daar is verder niets meer over terug te vinden. Geen rapportjes, geen toetsresultaten. Als ze al bewaard werden. Misschien haalden ze het einde van de zomer niet eens. Opgeruimd aan het begin van het nieuwe schooljaar. Schone lei.
In mijn herinnering zijn nog flarden uit mijn schooltijd terug te vinden. Het schoolplein met de enorme kastanjeboom. Het gebouwtje waar de toiletten te vinden waren. Onaangename geur en ijskoud in de winter. De grote hoge klassen met de oude houten lessenaartjes die voorzien waren van een inktpot en een ruimte waarin je schriftjes, de kroontjespen en je leesboekjes lagen, opgeborgen achter een klep. De stilte.

Haalde ik goede cijfers? Ik weet het niet meer. Zat ik aan het raam, de buitenwereld aantrekkelijk dichtbij? Was ik leergierig of wist ik toen al dat er meer te leren viel buiten de 4 muren van de strenge katholieke school, waar onderscheid gemaakt werd tussen de dochters van de notabelen en de rest. Een paar foto’s uit die tijd,  lachebek maar soms een wat bedachtzame blik. Dromer,verslinder van boeken en mezelf daar dan in verliezend.

Op weg naar volwassenheid liet ik St. Ursula en de nonnen ver achter mij. Het heeft blijkbaar weinig indruk gemaakt.

 

Advertentie

Alaaf!

Het is weer zover. Mijn twitter (en facebook) timeline vult zich met berichten en foto’s van, voornamelijk, zuiderlingen die zich in het feestgedruis storten om pas na dinsdag weer boven water te komen. Volgend jaar ben ik er weer bij…heel wat jaartjes ouder, maar de vreugde blijft hetzelfde.

 

 

Terug in de tijd

Hoeveel mensen krijgen de kans om terug te gaan in de geschiedenis, een kijkje te nemen in het huis dat ooit van een voorouder is geweest. Verre familie mailde dat het huis van mijn overgrootvader op tv Limburg prominent in beeld was gebracht De link werd meegestuurd en de mededeling dat men zou proberen het specifieke deel op dvd te zetten. Dankzij hen kunt u nu ook een kijkje nemen in het huis van mijn overgrootvader, Frans Leufkens van Anstel.

Met dank aan TV Limburg en aan Erol

PS Mijn overgrootvader schilderde landschappen, voor naaktmodellen had hij geen oog.

De laatste loodjes

Dit weekend staat in het teken van opruimen. Ja, de metamorfose van de badkamer nadert zijn einde, de meeste troep al verdwenen, maar daar zal ik me niet mee bezig houden. Morgen levert de man mij in Leiden af. Samen met een van de twee broers en al mijn zussen gaan we eindelijk beginnen met het uitzoeken van die enorme berg fotoxe2x80x99s uit de oude doos. Er zullen hier en daar wel weer een paar traantjes weggepinkt worden, maar de lach zal de boventoon voeren, daar ben ik van overtuigd.

De laatste restjes van de erfenis gaan een definitieve bestemming krijgen, tot mijn kinderen zich later afvragen wat ze in hemelsnaam met al die oude fotoxe2x80x99s moeten doen.

De laatste loodjes

Dit weekend staat in het teken van opruimen. Ja, de metamorfose van de badkamer nadert zijn einde, de meeste troep al verdwenen, maar daar zal ik me niet mee bezig houden. Morgen levert de man mij in Leiden af. Samen met een van de twee broers en al mijn zussen gaan we eindelijk beginnen met het uitzoeken van die enorme berg fotoxe2x80x99s uit de oude doos. Er zullen hier en daar wel weer een paar traantjes weggepinkt worden, maar de lach zal de boventoon voeren, daar ben ik van overtuigd.

De laatste restjes van de erfenis gaan een definitieve bestemming krijgen, tot mijn kinderen zich later afvragen wat ze in hemelsnaam met al die oude fotoxe2x80x99s moeten doen.

Fesdaag

SjpetaalkleinEen van de dingen waar je bij mijn moeder op kon rekenen was het cadeau krijgen van de Kirchroadsjer Kalender met Kerst. Een grote kalender die, behalve de dagen van de maand, voorzien van Limburgse wijsheden, naamdagen en reclame van de lokale middenstand, geheel in het dialect wordt uitgevoerd. In 2005 heb ik mijn broers en zussen zoxe2x80x99n kalender laten toekomen in de hoop zo een nieuwe traditie in het leven te roepen. De fotoxe2x80x99s die 2005 sierden waren allemaal aangezichten van Kerkrade zoals ik het in mijn jeugd gekend heb. Een mooiere manier om afscheid te nemen van thuis was er niet.

In december viel de kalender voor 2007 op onze deurmat, dit keer was zus A. de gulle geefster. De oude werd van het toilet afgehaald en omdat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen hem achteloos weg te gooien heb ik de oude prenten uitgeknipt voor ik de rest in de doos voor het oud papier liet belanden.

Op de bijgevoegde foto ziet u het ziekenhuis waarin ik geboren ben, zoals ik het gekend heb. Vele verbouwing later heb ik hier mijn eigen kinderen op de wereld gezet en terwijl mijn moeder nog leefde heeft de bezuiniging het voorgoed gesloten. Deze foto en alle anderen heb ik inmiddels ook al naar de beheerder van deze site gestuurd. Paulxe2x80x99s passie voor Kerkrade en voor de Kerkraadse Domaniale mijn in het bijzonder overstijgt zelfs die van mij en daar mag best een beetje aandacht aan geschonken worden.

Overigens, een van de wijsheden slaat op Driekoningen dat morgen wordt gevierd.

Is bis Dreikxc3xb6nnegke jinne winkter, da krient vier xc3xb3ch jinne miexc3xab

Het is maar dat u het weet

Bella

Bella

Ze is weer thuis. Vanmiddag hebben de man en ik haar samen opgehaald bij de restaurateur. Op het moment dat ik haar weer te zien kreeg was ik even sprakeloos. Ze was altijd al mooi, ook al zat er een veel te dikke laag vernis over haar heen en had ze hier en daar scheurtjes en oneffenheden. Nu is ze perfect. Mocht u een oud schilderij bezitten dat dringend aan een schoonmaak c.q. opknapbeurt toe is , dan raad ik u deze man van harte aan. Hij heeft met veel liefde mijn meisje weer in oude luister herstelt. Met pijn in zijn hart heeft hij haar weer aan mij overhandigt samen met het vele paginaxe2x80x99s tellende rapport waar precies in staat wat hij allemaal heeft moeten doen om haar weer zo mooi te krijgen. Zelfs de fotoxe2x80x99s die hij gemaakt heeft tijdens de werkzaamheden kreeg ik mee. Hij heeft mij gevraagd of hij haar als voorbeeld op zijn website mag zetten. Ik kan geen betere plek bedenken, behalve dan aan mijn eigen muur.

Uitgesteld project

Nu het huis verkocht is, kunnen de uitgestelde projecten van de muur gehaald worden. Zij gaat vandaag naar Wageningen, waar de restaurateur al met smart op haar wacht. Hij gaat haar oude en veel te dik aangebrachte vernis laag verwijderen, oude scheuren (waarschijnlijk ontstaan doordat het doek lang opgerold heeft gezeten) wegwerken en overgeslagen resten van een vorige schoonmaakbeurt vakkundig verwijderen. Hij is net zo onder de indruk van haar als ik ben. Tijdens zijn reis naar Italixc3xab heeft de hij de kunst van de renaissance kunnen bewonderen en sinds die tijd is het meisje niet van zijn netvlies af te branden, zo liet hij mij weten. Ik weet zeker dat zij bij hem in hele goede handen is. Ze zal er straks als xe2x80x98nieuwxe2x80x99 uit gaan zien

Kleine wereld II

Schilderij_2_hc

Vorige week had ik het nog over hoe sommige contacten via het internet ontstaan en dat er niet altijd positieve kanten aan zitten. Deze week kan ik een heel ander geluid laten horen. Het eerste mailtje dat ik ontving van H. ging ook over een stuk van mijn overgrootvader. Hij stond op het punt het te kopen, maar twijfelde nog over de prijs. Voor mij is al snel iets duur, maar ik ben dan ook niet bekend in kunstkringen. H. was dermate gecharmeerd van het doek dat hij al snel de knoop doorhakte. Op het moment dat het bij hem aan de muur zou hangen zou hij mij een foto sturen.

Gisteren kwam hij die belofte na en daar ben ik hem heel erg dankbaar voor!. Het is voor het eerst dat ik een dergelijk indrukwekkend werk van mijn overgrootvader onder ogen krijg. Niet alleen de prachtige schildering van de fontein met Rome op de achtergrond, ook de oorspronkelijke lijst is om van te watertanden. Mocht hij het ooit willen verkopen heb ik alvast een eerste optie genomen.

Kleine wereld

Je zou denken dat door de komst van het internet je wereld drastisch groter wordt. Grenzen verdwijnen, oceanen steek je over met een klik van je muis. Naar aanleiding van het logje over mijn overgrootvader heb ik al meerdere nieuwe contacten opgedaan. De verzameling fotoxe2x80x99s van zijn werk dat bij anderen in bezit is groeit gestaag en ik krijg op mijn beurt ook weer een beetje inzicht in het netwerk dat familie heet.

Enkele maanden geleden melde zich een zekere V met de mededeling dat hij een werk van mijn overgrootvader gekocht had, maar dat het eigenlijk niet in zijn collectie paste. Of ik misschien interesse had? De deal was al snel gesloten, al had ik wel tijd nodig voor de overdracht plaats kon vinden. Dat ik moest wachten op het vakantiegeld van mijn werkgever ging hem tenslotte niets aan. Vlak voor de grote gebeurtenis ontving ik wederom een mailtje. V vond dat ik niet correct gehandeld had en had het werk inmiddels aan iemand anders verkocht tegen een hogere prijs. In eerste instantie was ik lichtelijk op mijn tenen getrapt, maar bedacht toen dat de koper het waarschijnlijk erg mooi vond en ik dus alleen maar blij kon zijn dat het werk zo op prijs gesteld werd.

Gisteren ontving ik een mailtje van R. Hij had onlangs een werk van mijn overgrootvader gekocht en wilde graag wat informatiexe2x80xa6.kleine wereld, dat internet.