Al heel lang geleden heb ik mezelf voorgenomen om elke dag te leven alsof het mijn laatste is. Genieten van de kleine dingen, niet druk maken over zaken die dat ook niet waard zijn en vooral content zijn met de dingen die ik heb. Toch ontkom je er niet aan. Een onaardige (of ondoordachte) opmerking is snel geplaatst en alhoewel ik vreselijk mijn best doe om vooral goed na te denken voor ik iets zeg (of schrijf) handel ik soms uit emotie in plaats van verstandelijk. Na zo’n dag als gisteren had ik dus ook beter moeten weten en mijn rondje logs moeten laten voor wat het was. Ook ik ben toch maar gewoon een mens …
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Dat hebben we allemaal toch wel eens?
Ik in ieder geval wel.
Soms ook gewoon een ongelukkige huisvrouw.
ongelukkig zijn gaat gelukkig ook ooit weer over
Hee, en gelukkig zijn we dat allemaal!
dat is wel te hopen Smarts…
Ma, ik had ’t je nog niet kenbaar gemaakt, maar euh..
Heel erg bedankt voor je hart-onder-de-riem-mail. Ik kon het ten zeerste waarderen…
Luv ya!
U zeit wellekome… 😉 zeer wellekome zelfs..
je komt op mij helemaal niet woest rondtrappend over.
op je log dan.
maar ik weet nog niet op welke andere logs je allemaal comment.
Ik ben op veel logs te vinden Jeanne, maar nooit woest rondtrappend, wel ironisch soms
@ Marloes: o ja.
Nu snap ik je denk ik.
Ironisch kan soms heel vervelend overkomen 😦