Beste H,
Vandaag ga ik voorgoed afscheid van je nemen. Een ervaring rijker en ook weer een illusie armer. In principe hadden we al via de telefoon afscheid genomen, maar dat drong toen nog niet echt tot me door. Nu het allemaal een beetje gezonken is en ik alles eens rustig op een rijtje heb kunnen zetten, maak ik de balans op van onze heftige maar kortstondige hereniging.
Op het moment dat ik je naam tegenkwam op het web, sloeg mij hart drie keer over want alhoewel je heel lang geleden al uit mijn leven verdwenen was, bleef je al die jaren wel een eigen plekje houden in mijn hoofd. Al snel hadden we telefonisch contact en ik kon er maar niet over uit dat jij al die jaren ook nog steeds wel eens aan mij gedacht had. Alsof de tijd had stilgestaan, zo gemakkelijk namen we de draad weer op en konden we samen lachen en ook verdrietig zijn over de dingen die zich in ons leven hadden afgespeeld.
Toch waren er ook al aan het begin signalen die aangaven dat er iets niet klopte, en zoals gewoonlijk negeerde ik de rinkelende bellen.. Mijn instinct liet me weten het rustig aan te doen…niet overhaasten, neem de tijd. Puberale gevoelens zijn voor pubers en niet voor een getrouwde vrouw met een gezin waar ze zo heel erg trots op is. Natuurlijk maakte je iets los, want plotseling waren we weer jong en terug in de tijd en alles leek zo simpel. Vervlogen jaren waar je met weemoed aan terugdenkt. Nostalgie.
Maar net als vroeger bleek het allemaal een luchtballon te zijn die al heel snel kleine gaatjes vertoonde. Ik ga niet verder in op wie er nu wat gezegd heeft en hoe. Het doet er allemaal niet meer toe. Zelfs je woorden: ” We blijven wel maatjes, wat er ook gebeurt”, bleken loze kreten. Vriendschap is namelijk geen eenrichtingsverkeer en echte vriendschap betekend dat je soms ook kritiek mag hebben op de ander. Ik hoef me nu tenminste niet langer meer af te vragen wat er van je geworden is. Ik heb het gezien, maar het is niet echt een mooi plaatje.
Het ga je goed…
Marloes 
Sterkte.
Groeien in het leven gaat nou eenmaal niet zonder pijn.
Toevallig heb ik er een paar dagen geleden een log aan gewijd.
Die gaat over een lange tijd, maar zelfs dan blijft iedere dag een nieuwe uitdaging.
Sterkte bij het verwerken van wat je verlroen hebt.
Dat is duidelijke taal na een teleurstellende ervaring. Ik wens je sterkte!
Ik heb er lang over moeten denken of ik dit wel zou plaatsen, het zegt net zo goed ook weer iets over mij…
Moeilijke keuze. Dapper dat je hem gemaakt hebt.
Goed gedaan, meissie. Maar ook dat je jezelf de kans hebt gegeven het opnieuw te onderzoeken.
Best eng, zo’n fase afsluiten. En goed. Geeft weer ruimte voor andere zaken.
“Vriendschap is namelijk geen eenrichtingsverkeer”……. inderdaad, en dan blijken gedane investeringen in een vriendschap, schijnbaar voor niks te zijn geweest. En uiteindelijk kom je er sterker uit.
‘voorbij, voorbij, o en voorgoed voorbij’ (J.C.Bloem)
De liefde kan fijn zijn en de liefde kan wreed zijn.
De liefde kan mooi zijn voor je zinnen, voor elke vezel die je in je lijf hebt, voor het warme gevoel in je hart. En dan het constante gevoel van verlangen.
Maar de liefde is ook egoxc3xafstisch en dreigt je egocentrisch te maken.En dat is wat de liefde ook zo destructief kan maken. Zij maakt zaken kapot die gedurende meer dan 2 decenia op een organische manier tot iets moois en hechts zijn gegroeid. Deze “zaken” betekenden en betekenen veel voor jou, Loes. Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe dat mijn dierbaren heeft beschadigd en pijn gedaan.
En weet dan ook xc3xa9xc3xa9n ding ! De loop van de dingen waar aan jij refereert hebben te maken met respect voor jou en voor jouw dierbaren!!!!
En tot slot .. dat ene “plekje” zal altijd blijven bestaan!
Soms moet je het verleden gewoon het verleden laten, want dan blijft tenminste de illusie nog overeind
Soms is het beter te blijven dromen dan te proberen die droom werkelijkheid te laten worden.
Afscheid nemen doet pijn maar is soms nodig om verder te kunnen. Helaas kunnen we niet alles hebben.
en soms moet je ook gewoon tevreden zijn met wat je hebt Meisje…niets meer en niets minder
Tsjonge… het gaat echt lekker met iedereen deze week is het niet? 😕
Dit zat er al een tijd aan te komen Chris, ik moest alleen de juiste woorden vinden en zeker zijn dat dit de juiste weg is
Marloes, ik ben blij dat je dit geplaatst hebt.
Ik beleefde een paar maanden terug iets vergelijkbaars en het deed me erg veel pijn.
Ik schreef er overigens niet over.
Het wordt mij ook niet in dank afgenomen Jeanne, maar op dit moment zijn er paar andere zaken die mijn aandacht nodig hebben en als ik die verwerkt heb dan wil ik best nog eens aan zelf analyse gaan doen om te kijken of het toch niet gewoon allemaal aan mij lag
maar dat denk ik eigenlijk niet..
Verdriet lijkt vaak zo zinloos, maar het leert ook vaak het geluk kennen.
Liefs en sterkte,
😉 Sjoerd 🙂 😀 😛 8)
Die laatste zin… daar zit een berg gevoel in..
Welke zin Zij?…die van de log of van de laatste reactie?
Zo zie je maar dat niet goed afgesloten zaken vrijwel altijd een herkansing krijgen!
Dapper dat je kiest voor wat is en niet voor wat had kunnen zijn…
@ Marloes: aangezien ik zoveel herken denk ik dus ook niet dat het ‘aan jou ligt’.
En ik ben erg blij dat ik je log heb gevonden.
Herkenning op een erg goeie manier.
Mooie beschrijving..
Herken er bepaalde punten in helaas 😀
Maar je kan zeggen wat je wilt maar je blijft in gedachte bij zo’n iemand, ondanks alles…
het blijkt weer het is niet altijd goud, en de kleur van het gras is ook niet mooier………enz enz
het zijn illusies…….
wees trots op jezelf dat je zoveel lef hebt om dit te schrijven……..
hou je taai Marloes……..
Je bent dapper om het zo op te schrijven…Petje af. Sterkte.
Ik red me wel SmaRts, soms moet je pijnlijke beslissingen nemen om door te kunnen gaan
poeh