Langzaam maar zeker komen er mensen uit het verleden mijn leven binnen, zoals vriend H. die ik via schoolbank.nl terug gevonden heb. Ik was brugklasser en zoekende. We hebben nooit verkering gehad,ooit gezoend (een keer volgens mij, twee keer volgens hem), en elkaar nog een keer gezien enkele jaren later. Toch was hij nooit helemaal uit mijn hoofd weg. Zo heel af en toe kwam hij bovendrijven en vroeg ik me af hoe het met hem zou gaan.
Dat blijkt nu wederzijds te zijn en vandaag is hij me komen opzoeken. In eerste instantie zouden we elkaar in de stad treffen maar eigenlijk vond ik dat weer te onbenullig voor woorden en dus heb ik hem vanochtend nog even de route naar mijn huis gestuurd en gezegd dat hij maar gewoon hierheen moest komen.
We hebben enorm veel gepraat, gelachen en herinneringen opgehaald. Het was een geweldige middag en eigenlijk ook veel te kort want ik had nog uren door kunnen gaan. Het leek wel of we elkaar vorige week voor het laatst gezien hadden, zo vertrouwd voelde het aan. In ieder geval is het voor herhaling vatbaar.
Nu moet ik alleen nog de moed vinden om de man in te lichten…
Marloes 
Eh, heb jij hem gezocht of hij jou? Lijkt me wel een cruciale vraag ..
Ik kwam hem al zoekende tegen Vonneke…maar dat had verder geen consequenties
ik schuif hier een portie moed de pc door. hebbus?
Yep…thanks.. 😉
Wanneer komt de man eigenlijk weer thuis. Hij zou een paar weken weg zijn? (dat is best lang, zo aan een stuk. zou het daardoor komen dat je ehm bevattelijker bent?)
Als het meezit is morgen (vrijdag) weer man dag, maar het zou ook nog zaterdag kunnen worden.
Maar dat is bijzaak Vonneke, de man was vroeger altijd weg (varende man), en ik ben ook nergens bevattelijk voor. Ik vind het gewoon leuk om oude vrienden weer te zien en de man heeft tunnel vision wat dat betreft…. 😕
Een vriendschap tussen een man en vrouw wordt altijd een beetje meewarig bezien door outsiders. Uit eigen ervaring heb ik geleerd dat het niet altijd makkelijk is, maar ook niet onmogelijk.
Leuk voor jou dat je een oude studievriend hebt hervonden. Die van mij laat ik lekker in de oude doos. 😉
Ik zit met kippevel op mijn armen. Hoewel het voor jou 3 jaar geleden is overkomt mij nu hetzelfde. Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ik vind het ook een hele moeilijke situatie omdat er gevoelens boven komen borrelen waarvan ik niet wist dat ze er nog zaten. Ik wil er verder niets mee, ben 25 jaar getrouwd maar het is alsof ik met de oude vriend totaal geen 34 jaar te overbruggen heb.Een hele vreemde ervaring. Zouden gevoelens dan gewoon al die tijd kunnen blijven zitten? Mijn man heb ik maar niets verteld want die zou er werkelijk niets van snappen.En er alleen verkeerde dingen van denken. Je kent mij verder helemaal niet maar ik moest het even kwijt, doei
Marja