Grossmaul

E-vonneke had het over een Belgische veldwachter en mij schoot meteen een incident uit mijn woonplaats te binnen.. Het zal omstreeks eind 1977 zijn geweest. De grens tussen Nederland en Duitsland liep midden over de Nieuwstraat. In mijn jeugd werd die aangegeven door een hekwerk met prikkeldraad en later door een bultvormig laag muurtje. zie fotoDe weekenden werden doorgebracht in de disco waar uiteraard ook heel veel Duitse jongens hun vertier kwamen zoeken want de Nederlandse meisjes waren wat makkelijker in de omgang…

Mijn vriendin Carol en ik hadden een aardig slokje op en lieten ons overhalen om aan de Duitse kant pizza te gaan eten met een stelletje knullen. Het feit dat we geen passen bij ons hadden deerde ons niet want wij waren meiden met pit en dus gingen we op een rustige plek het muurtje over..
We waren nog geen twee straten verder of daar kwamen de heren al aan met hun VW busje…”Halt, Grenzschutz!”. Toentertijd nog echte Duitsers, mannen van staal met emotieloze koppen en een barse manier van spreken.. Helaas had ik een grotere mond dan goed voor me was en aangezien ik de Duitse taal redelijk beheerste dacht ik de heren wel even af te kunnen bluffen door ze wijs te maken dat wij Duitse Mxc3xa4dchen waren die naar huis gingen, maar helaas vielen wij al snel door de mand omdat Carol geen woord Duits sprak. Goed, ik gooide het over een andere boeg, niet zaniken Duitsers, wij willen pizza en dan gaan we weer meteen terug naar de andere (gezellige) kant van het muurtje…maar de heren waren niet onder de indruk.. “Hop, einsteigen!” en mee gingen we naar de grenspost.
Mijn verzet tegen al dat Duitse geweld hield ik nog wel een poosje vol, maar Carol werd groen van ellende (en van veel te veel alcohol) en die wilde alleen nog maar naar huis, anders had ik er nu misschien nog wel gezeten…
Wer, wie was, grossmaul?

0 gedachten over “Grossmaul

  1. Ja, Duitsers. Ik heb er zelf 8 jaar gewoond … Zat er op de lagere school. Als er iemand binnenkwam moest iedereen meteen opstaan. Communie in witte trouwjurk, jongens in zwart pak.

    Mijn ex en ik kwamen op de terugweg van een lange reis aan de grens van Duitsland. Het was midden in de winter en we moesten vanalles invullen, wat we aan koffie en thee en zo bij ons hadden. Uit balorigheid (het was koud en de auto was kapot) vulden we absurde getallen in op het papiertje. Bij inlevering zei ik ‘Das ist ein Witz’ toen de Beambte me vragend aankeek. Tja, toen was het ‘Mitkommennn!’. Konden we heel onze bus uitladen 😦

Geef een reactie op droepie4 Reactie annuleren