Onleesbare meuk

Heeft u dat nou ook wel eens? Tijdens het rondneuzen in de boekenzaak pikt u er een titel tussenuit die erg veelbelovend lijkt. U bladert er eens doorheen, leest de samenvatting op de achterkant en, indien aanwezig, de lovende kritieken her en der op de kaft. In dit geval xe2x80x9cExtraordinaryxe2x80xa6the best work of American fiction to cross my desk in yearsxe2x80x9d De aanduiding Winner of the Pulitzer Prize maakt het helemaal af en zonder aarzeling loopt u naar  de kassa. Het prijskaartje is dan al niet meer relevant want dit gaat het boek worden dat u de komende week aan uw stoel, bank en bed kluisteren gaat. Halverwege het eerste hoofdstuk begint u al lichtelijk te twijfelen. Het komt zelfs al voor dat u opnieuw begint omdat u door de hoeveelheid personages het verhaal kwijt bent. Niet een keer, niet twee keer, maar continue.

Volhardend lees ik stug door. Ik zal me niet laten kennen. Normaal ben ik binnen een week of twee aan het volgende uitdaging toe. Nu gaat mijn tweede maand in en ik vermoed dat het einde nog lang niet in zicht is. Mocht u dus ooit in welke boekenzaak dan ook tegen xe2x80x9cThe Known Worldxe2x80x9d van Edward P. Jones aanlopen, doe dan net of u niets gezien hebt en loop stug door. Pulitzer of niet, onleesbare meuk is onleesbare meuk

0 gedachten over “Onleesbare meuk

  1. Okxc3xa9, ik zal me na deze recensie zeker niet gaan vergrijpen aan ‘The known world’.
    Ken je niet iemand die dolgraag onleesbare meuk leest en die binnenkort jarig is? 😉

  2. Nog ff volhouden…:-) Het laatste boek dat ik las kreeg ik pas op pagina 350 de smaak te pakken. Gelukkig had ik toen nog 150 pagina’s te gaan. Jammer genoeg waren die in xc3xa9xc3xa9n dag uit, terwijl ik 2 maanden over de rest had gedaan. Ik bedoel maar. Was trouwens de bookerprize 2004.

  3. Weleens geprobeerd om Ulysses van de Nobelprijswinnaar James Joyce te lezen? Of Light in August van de eveneens genobelde William Faulkner?

    Ik lees de laatste tijd alleen nog maar non-fictie. Of lichtvoetige belletrie.

  4. Ik heb wel eens een paar ontzettende tegenvallers gehad, o.m. de veelgeprezen G.M. Marquez.
    Een geweldige ontdekking daarentegen was de roman Honger van Knut Hamsun. 🙂

  5. Daarom ben ik nou zo’n groot voorstander van de bieb.

    Kreeg trouwens op mijn surpriseparty “Everyman” van Philip Roth. Dat is dus wxc3xa9l een aanrader.

  6. @Marloes. Op het gevaar af pedant te lijken (maar je weet dat ik het zo niet bedoel): doe als ik, trek je niks aan van literaire prijzen, laat de recensenten links liggen en vaar uitsluitend op het kompas van feitelijke gegevens in combinatie met je eigen neus.
    Menig gelauwerd werk belandt na langere of kortere tijd terecht in de ramsj en de meeste critici zijn lid van geheime genootschapjes, waar als enige leuze geldt: kietel jij mij, dan kietel ik jou.

    Wanneer ik in een necrologie lees dat Anthony Powell vier lijvige trilogiexc3xabn heeft geschreven over een groep vrienden en kennissen uit de ‘upper ten’ en de ‘middle classes’ tussen de Eerste Wereldoorlog en de jaren ’60, denk ik: zo’n man zal toch wel iets te zeggen hebben en goed te zeggen hebben. En dat heeft hij! Via de naakte feiten van ’s mans biografie of bibliografie ontdek je dan soms kleinere goden, wier namen vrijwel niemand nog iets zeggen, maar die puur leesgenot verschaffen. En zo kan de sneeuwbal verder rollen.

    Om het te houden bij xc3xa9xc3xa9n voorbeeld uit talrijke: Charles Morgan. Wie kent hem nog? Maar zijn ‘The Judge’s Story’ is een prima roman en zijn ‘Portrait in a Mirror’ houd ik zelfs voor een klein meesterwerk.

    Tot besluit: vergeef me de pertinentie waarmee ik me soms uitdruk.

Geef een reactie op Marloes Reactie annuleren