Het schijnt dat er meer getrouwd wordt als de economie aantrekt. Volgens het AD van vanochtend zoeken vrouwen nog steeds naar de prins op het witte paard om vervolgens in het huwelijksbootje te stappen. Gehuld in tule en witte satijn natuurlijk. Het aantal huwelijk neemt af maar meer stellen kiezen voor een onvergetelijke bruiloft in het buitenland. Las Vegas of Venetixc3xab bijvoorbeeld.
Mijn prins was een ruwe bolster in een Ford Capri en trouwen deden we aan de wal. Hoe de economie was in 84? Ik heb geen enkel idee. Ik was wel zwanger van de oudste en dat deed ons besluiten om langs de ambtenaar te gaan. Geen groot feest, geen diner en geen witte jurk, zelfs geen bruidsauto. Een ritje burgerlijke stand in onze eigen auto met alleen familie om ons heen. Na de gezellige bijeenkomst in de tuin van mijn ouderlijk huis vertrok manlief weer naar zijn schip en bracht ik de huwelijksnacht door in het bed van mijn jeugd. Misschien is dat wel de reden dat wij het al die jaren volgehouden hebben samen. We zijn ons huwelijk begonnen zoals we tot nu toe geleefd hebben. Geen poespas, geen overbodige luxe. Oog voor elkaar en voor de mensen om ons heen. Eenvoudig “Ja ik wil”