Vanochtend werd ik overvallen door heimwee . Ook al heb ik in jaren geen carnaval meer gevierd, een klein in mijn ogen zelfs negatief stukje over Limburgs meest geliefde feest, bracht het teweeg. Zelfs nu ik er, uren later, iets over kwijt wil moet ik vechten tegen mijn tranen.
Probeer ik het feestgewoel te ontwijken lijkt vandaag iedereen er wel een mening over te hebben en dus ook een log aan te wijden. Hij en zijn vriend laten het voor wat het is. Een onbegrijpelijk fenomeen, dat je beter uit de weg kunt gaan. Ik heb in mijn archief gezocht en gevonden . Het maakt er mijn heimwee niet minder op. Vooral ook omdat ik weet dat de thuishaven, de plek waar we zeker op dit soort dagen altijd zo welkom waren, er niet meer is.
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Maar blijf ook een beetje vooruit kijken. Arnhem is ook de moeite waard en ze praten er met een zachte G.
Kun je van dat heimwee niet beter een verlangen maken? Trouwens, je kunt toch een dag op en af naar Kerkrade gaan, alleen voor het klone trekke? En dan nog dit. Het was maar mijn visie op Carnaval. Daar staan zo veel positieve meningen tegenover, lijkt mij.
@ Rob, hier in Arnhem gaat het leven gewoon door, dus ook mijn werk. Ik heb er al sinds ik hier woon moeite mee. De eerste jaren ging ik nog alle dagen, maar het terug naar huis komen viel me steeds zwaarder. Op deze manier omzeil ik dat een beetje.
Ik begrijp best dat niet iedereen er positief tegenover staat. Ik lees nu eenmaal toevallig bij jou en dat was het eerste waar mijn oog op viel vanochtend.
Misschien kan je via internet naar L 1 (nu L11) uit Limburg of Omroep Brabant (Dweilradio) luisteren om toch wat sfeer te proeven in het carnavalsloze Arnhem
Ik kan me dat best voorstellen. Alhoewel carnaval helemaal niets voor mij is wil dat niet zeggen dat anderen daar niet anders over zouden kunnen denken. Je zult er maar in opgegroeid zijn. Best moeilijk.