Extremist

Vanochtend kon ik uit twee zitplaatsen kiezen in de bus. Aan de ene kant een knul van een jaar of 8 die onderuitgezakt met een spelcomputer aan de gang was. Zijn tas naast hem op de lege stoel. Aan de andere kant een militair die zich vreselijk breed maakte met de telegraaf. Ik koos voor de laatste. Mompelde “Goedemorgen” en schoof in. Terwijl hij zich verder in zijn krant verdiepte gaf ik mijn ogen eens goed de kost. De zware schoenen aan zijn voeten. Smetteloos waren ze niet te noemen, maar schoner dan mijn eigen schoeisel in ieder geval. De broek en het hemd piekfijn gestreken. Ik voelde me meteen vreselijk verfomfaaid.
Mijn blik ging naar zijn kaalgeschoren hoofd en ik bedacht dat, als hij op dat moment Lonsdale kleding aan had gehad, ik waarschijnlijk niet naast hem was gaan zitten.
Kleren maken de extremist?

0 gedachten over “Extremist

  1. Dat bedoel ik Han. Dit leek een hele aardige man maar toch had ik met andere ogen gekeken als hij met zijn kale koppie en lonsdale kleding naast me gezeten had.Het zegt dus duidelijk iets over mij.

  2. ik vind dat zo’n onzin Lennard.. wat denk je dat ‘ie gaat uitspoken? wat KAN ‘ie uitspoken in een volle bus? ’t is maar een mens… hij zal vast niet bijten.

  3. Kleding maakt de man. Zo houd ik van een scherp contrast tussen zakelijke (zwart/rood, corduroycolbert, katoenen broeken) en sportief (felblauwe sneakers, vesttruien, grote zonnebril). Dat geeft soms bevreemde blikken maar daarmee toon ik duidelijk aan niet binnen xc3xa9xc3xa9n hokje te passen. 🙂

Plaats een reactie