Uit het ritme

Op het moment dat de man de voordeur achter zich dichttrekt om zich een paar dagen (of langer) elders op te houden, ben ik ontregeld. Ik kan genieten van het feit dat ik heel even het rijk voor mij alleen heb (nou ja , bijna alleen), maar ik ben ook meteen mijn ritme kwijt. Drink ik normaal geen druppel alcohol, nu moet ik een paar biertjes hebben om op zijn minst te kunnen slapen. Lig ik normaal om 11 uur op een oor, nu moet ik mezelf dwingen om rond middernacht naar bed te gaan.
Als de man thuis is zit ik vaak de hele avond aan/achter/voor de PC terwijl hij beneden heer en meester is van de afstandsbediening en daar maak ik me dan niet druk om. Nu voel ik bijna zijn afwezigheid en ben ik blij als hij nog even belt om me een goedenacht te wensen.
Vrouwen zijn vreemde wezens…

0 gedachten over “Uit het ritme

  1. Ja dat ken. Zodra mijn vriend een paar daagjes de deur uit is, zit ik ’s avonds te wachten tot hij me een smsje stuur of belt om mij goedennacht te wensen, terwijl als hij gewoon hier is, ik meestal zo diep ligt te slapen dat ik niet eens doorheb wanneer hij naar bed komt.

  2. Ritme is iets heel prettigs, maar zonder man -tijdelijk- is het leven prachtig lijkt me.. ..zelfde als ik zonder ‘vrouw’ zit 8).

    Of eigenlijk beter; zonder ouders, zoals komende maand :P!

  3. Dit is ZO herkenbaar!
    Maar nog raarder is het als de kinderen uit logeren zijn. In plaats van lekker te genieten en me uit te leven in onverantwoordelijk gedrag ga ik als een krankzinnige huishoudelijk lopen te doen! Soort acute (misplaatste) nesteldrang…

Plaats een reactie