Gisteren kreeg ik, ondanks alle feestelijkheden toch ook nog iets naars te verwerken.Mijn mobieltje melde me piepend dat er een berichtje voor me was van Shirley met de mededeling dat ze opgenomen was in MC Leeuwarden en dat ze snel weer hoopt op de been te zijn. Aangezien ik altijd meteen het naadje van de kous wil weten heb ik haar dan ook onmiddellijk gebeld en gevraagd wat er nu precies mis is. Shirley is al een poos ernstig ziek en ze heeft als geen ander laten zien dat een enorme portie strijdlust je een enorm eind verder kan helpen.
Gisteren hoorde ik voor het eerst echte angst en vooral heel veel verdriet in haar stem en ik had zo op de eerste de beste trein willen stappen. Aangezien wij (een paar vriendinnen en ik ) toch al een afspraak hadden om de 10e naar haar toe te gaan zal ik nog even geduld moeten hebben. We gaan in ieder geval, als het dan niet naar Akkrum is dan maar naar Leeuwarden.
Volgend jaar is haar 50ste verjaardag….volhouden Shirl!