Zorgen

Ondanks het feit dat mama zichzelf niet is moet het leven wel op de ‘ normale’ manier doorgaan en dat betekend dus gewoon je huishouden draaiende houden. Volgens mij is het van meet af aan de rol van de vrouw/moeder om te ‘zorgen’ Zelfs in deze moderne tijd waar veel mannen een grotere rol in gezin en huishouden spelen, is het nog steeds voornamelijk de vrouw die de verzorgster is. Ik ben weliswaar niet met het juiste voorbeeld opgegroeid en daar was ik me ook terdege van bewust, maar er waren genoeg tantes, oma’s en andere moeders in mijn omgeving die me lieten zien hoe het wel ‘hoorde’ Zo ben ik in al mijn relaties altijd de verzorgster geweest, en dat heb ik met liefde gedaan en dat doe ik nog.

Toch is er een knagende onvrede. Het is echt ongelooflijk, wat deze fase in mijn leven voor een impact heeft en ik vraag me af of wij vrouwen niet dubbel bestraft worden voor het feit dat wij de barende macht zijn. Pubertijd was geen pretje, maar pre menopauze is niet eens meer met pubertijd te vergelijken. Ik zit in een gigantische emotionele achtbaan en er zit geen rem op dat ding. Uitstappen is onmogelijk en omdat het zo leuk is draaien we nog een rondje, en nog een en nog een, tot je op het laatst niet eens meer weet je bent.
Je bent je balans helemaal kwijt en er zijn momenten dat je je afvraagt wie in hemelsnaam die bitch is die in je huid gekropen lijkt te zijn. Zo loop je te zingen en even later lopen de tranen over je wangen. Hoe kan je omgeving hier iets van begrijpen als je het zelf niet eens doet?

Ik wil ergens onderduiken en pas weer boven komen als het over is, maar wie neemt dan de zorg op zich?

0 gedachten over “Zorgen

  1. Het is niet zo dat ik medicijnen wil promoten. Maar ik heb zelf heel veel baat bij mijn medicijn. Ook al wilde ik er niet aan beginnen.
    Heb wel eens gehoord dat er voor de menopauze mgoede medicijnen te krijgen zijn. Zoals je je nu voelt lijkt me echt klote. Als je ‘jouw rol’ (zelfgekozen) niet goed uitvoert ga je je dubbel zo rot voelen ..

  2. Ik kan me er zo maar iets bij voorstellen, kan ik me vast voorbereiden 😦
    Misschien een hxc3xa9le kleine troost, maar je bent niet de enige vrouw, die daar doorheen moet.
    En wij als sterke geslacht komen ook dxc3¡xc3¡r weer gelouterd uit. 😉

  3. Ah gossie is het zo erg?

    Mijn moeder ballanseert op het randje… Volgens mij is ze er doodsbang voor.
    Mijn oma (haar moeder) was niet te genieten toen die in de overgang was. Ze denkt dat ze net zo’n wandelende tijdbom wordt als zij. Dat ze iedereen op de kast jaagt door haar wisselende buien…en als er iets is waar ze niet tegen kan is het gevoel krijgen dat ze niet begrepen wordt of dat mensen haar verkeerd beoordelen.

    Ik wist niet dat er medicijnen voor bestaan (of tegen eigenlijk)
    Hoewel mijn moeder en ik veel met elkaar praten is het onderwerp menopauze nog niet echt uitgebreid besproken. Ze begint er zelf namelijk ook niet over (voelt ze zich lastig en een zeur) Ik zal het eens aansnijden de volgende keer als ik bij d’r ben.

    Jij in elk geval succes in deze achtbaan.
    Ik moet wel bekennen dat ik stiekem wel uit kijk naar de frustrerende logjes die uit deze periode voortkomen. 😉

  4. Ik had in eerste instantie niet eens in de gaten dat het zo ver was, totdat ik opvallend vaak bij de huisarts zat omdat ik niet lekker in mijn vel zat.
    Ik ben door hem naar een overgangsconsulente verwezen en dat was de eerste keer dat het plaatje helemaal in elkaar viel…en dat was al een opluchting

    Medicijnen zijn er, maar daar zou ik niet te snel mee beginnen. Je moet toch door die pre periode heen en door de hormoon medicijnen maak je weer een grotere kans op kanker. Ik neem heel braaf pilletjes van Dr. Vogel…helpen ook wel om de klachten iets te verminderen

  5. Erg hxc3xa8? Ik herken mezelf ook af en toe niet meer, al moet ik zeggen dat het me soms ook heerlijk oplucht als ik in een ‘openbare situatie’ stevig van me afbijt. Omdat ze op mijn tenen staan, of me ruw opzij duwen. Ha! Dan wordt het monster wakker 🙂

  6. Moeders zijn werkelijk nu en dan te zorgelijk. Neem die van mij. Om soms gek van te worden. Ze bedoelt het goed, maar eigenlijk heb ik niet meer het gevoel op deze leeftijd maar met alles nodig geholpen te moeten worden. Of te worden voorzien van een natje en een droogje. ‘Ga een beetje meer leven’ zeg ik dan soms tegen haar. Het probleem is echter dat ze te veel met haar leven als moeder de huisvrouw vergroeit is. Tot haar grote ontvrede.

    Dus… je staat niet alleen. Woon je toevallig niet in de omgeving, want jullie tweetjes zouden wellicht perfect in dat opzicht op elkaar aansluiten. 🙂

    Good luck!

  7. Oh wat een dommie ben ik toch. Lees ik in jouw linkenkadertje op de pagina dat jij met het gezin in Arnhem woont. Niet bepaald op fietsafstand van Bergen op Zoom/Hoogerheide!

    By the way, ik hoop in september weer eens in Arnhem te zijn. Ik heb gehoord dat Madonna naar de Gelredome komt, dus ra ra wie wil daar ook zijn? 😀

Plaats een reactie