Sommige mensen begrijp ik echt helemaal niets van. Een paar huizen verderop woont een alleenstaande vrouw. We kwamen er pas achter dat haar man was overleden toen de lijkwagen voor kwam rijden samen met de volgwagen om haar en haar dochters op te halen. Je ziet haar nooit op onze nieuwjaarsborrel of op de zomer bar-b-q. Een enkele keer kom ik haar bij de bushalte of bij de super tegen en dan begroet ik haar. Ze mompelt dan iets wat op ‘Mdag’ lijkt terwijl ze de straatstenen alle aandacht schenkt. Je hoeft me niet op de koffie te vragen en ik wil ook absoluut niet bij je eten. Elkaar gedag zeggen en vertellen dat het wel erg warm is voor de tijd van het jaar. Even laten weten dat je niet doof bent en dat je stem prima functioneert. Een klein beetje menselijk contact heeft iedereen toch gewoon nodig? Zo wil ik in ieder geval niet oud worden.
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Tja, zo’n vrouw had ik ook in de buurt. Ze woonde eerst beneden, maar verhuisde toen er een woning op de eerste verdieping vrij was naar dat huis. Bij de woningbouw deden ze wat lacherig over ‘dat rare mens’. Wie geeft er nu een leuke benedenwoning met een tuin op voor een etageflatje? Zij dus. Na twee jaar is ze een tijd in een kliniek opgenomen geweest. Haar dochter deed in die tijd ‘de plantjes en de post’ en bleek buitengewoon aardig te zijn. Ze praatte ook gewoon over haar moeder en over de problemen die ze heeft. Blijkbaar is bij ‘moeder’ het knopje omgegaan toen ‘vader’ overleed. Inmiddels woont ze niet meer in de buurt. Na de kliniek werd het niet veel beter en bleek ze zelfs een gevaar voor zichzelf. Ze woont nu bij haar dochter. Hoop dat het goed gaat…
Koop een huis op Dreischor…
Toen wij jaren geleden driehoog in Arnhem-Zuid (Elderveld) woonden kenden we zelfs de buurman niet, ondanks mijn vriendelijke begroetingen op de galerij bleef iedereen stug voor zich uitkijken.
ja idd erekennen dat je er bent, dat andere er zijn. je vraagt toch niet om alles van ze te weten.
Sommigen zijn gewoon erg op zichzelf.. Misschien wilen ze anders, maar kunnen ze niet.
Toen ik hier nieuw in de straat kwam wonen heb ik bij de 12 huizen aan de overkant en het rijtje waar ik zelf in woon een briefje in de bus gestopt om mijzelf even voor te stellen. Ik kreeg maar liefst drie reacties terug. Nou ja, ze weten in elk geval dat ik er woon…
Tja, ik ben ook niet zo’n burenkoffievisitemens, maar ik zwaai of zeg gedag, maak soms een praatje… als ik er niet meer ben, weten ze t wel 😉
@ deP. I wish, soms ben ik best jaloers op uw verblijf zo dicht bij de kust
Ah Oly, dan waren wij zowat buren?
Ik KAN anders maar WIL niet… en als er hier in huis iemand zou overlijden hoeft van mij niet de hele buurt daarvan op de hoogte te zijn (t merendeel vind t toch alleen maar “leuke” bij de koffiepraat want ze kennen me niet en geven ook geen lor om me.
Oh en btw: ik zeg altijd goeiemorgen/middag. Als ik 1 van mijn buren tegenkom, als ik bij de bushalte aan kom gelopen (waarbij ik regelmatig van niemand een goeiemorgen terugkrijg) als ik in de lift stap etc etc.
Maar als jij vind dat je contactgestoord bent als je gewoon je eigen leven wil hebben zonder dat de buren daarvan op de hoogte zijn dan ben ik graag contactgestoord 😉
Veel mensen zijn op zichzelf en het lijkt wel of het steeds meer ‘normaal’ wordt. Communiceren via de moderne media, daar zijn we goed in, maar sociaal interactief zijn? Vergeet het maar. Over 300 jaar zijn onze stembanden wegge-evolueerd en bij jouw buurvrouw is dat schijnbaar al begonnen….
Alle gekheid op een stokje; het blijft voor haar verdrietig en misschien is ze erg eenzaam en durft ze niet en weet ze zich geen houding te geven? Of misschien kiest ze er bewust voor. Blijft gokken zolang jullie niet echt ‘communiceren’.
En ik draaf ook weer door… 😕
Zelfs ik groet iedereen die ik tegenkom [in de buurt, of met de honden op afgelegen plekken] maar goed, dat ben ik pas gaan doen toen ik honden had. Dan kun je er niet meer omheen [en nu spoor ik met mijn gegroet anderen aan om mij terug te groeten]
Ik kan trouwens vreselijk pissig worden als mensen me niet teruggroeten.
Eh ja, gewoon Von kan ook 🙂
14 jaar geleden Leimuidenplaats Marloes.
Dan waren we geen buren, want ik woon hier pas bijna 11 jaar.. 😉
Zolang het bij groeten blijft is het allemaal niet zo erg. Daar hebben ze liften voor uitgevonden waar anders van die heerlijke stiltes vallen.
Maar om nu gelijk uitgebreid in het buurtgebeuren te springen vind ik ook wat overdreven.
@SmaRts: ik ben graag sociaal (inter)actief… alleen wel met de mensen die ik zelf uitzoek en niet verplicht met de buren
@ Madd, ik verplicht niemand iets. Interactie is volgens mij een deel van je sociale vaardigheden en langzaam maar zeker raken we dat echt kwijt. Zo vereenzaamt Nederland terwijl de oplossing zo dichtbij ligt.
Ik snap heel goed dat er mensen zijn die niks te maken willen hebben met mensen die over een ander lopen te miepen. Veel contacten bestaan uit geroddel over een ander met een kop koffie erbij en oh wat is het gezellig. Als iemand er echt mee zit dat de buurman niks zegt dan moet je zelf geen verhalen gaan bedenken erover maar gewoon aan die persoon vragen of er een reden voor is… alleen dat antwoord is de goeie. Daarbij, deze hele tijd is asiociaal, dus ga dat niet op een paar personen richten.
Hallo allemaal,
Och mensen vinden mij ook vreemd, stil en terug getrokken.
Door het verlies en traumatische ervaringen met mijn ouders ben ik ziek geworden en depressief.
Ik heb 3 weken op begeleid wonen gezeten en daar ging het perfect tot ik tegen mijn wil op mijzelf werd gezet waar ik nog niet aan toe was.
Daardoor ben ik vereenzaamd en depressief geworden.
Ik wordt 3 1/2 jaar gestalkt waar de overheid niets aan doet.
Hulpverlening luisterd vaak niet en willen je alleen maar volstoppen met medicijnen zodat je rustig blijft.
Iets aan de oorzaken doen staat niet in het woorden boek.
Mensen oordelen vaak over mensen zoals wij maar vaak zit er een groot verhaal achter.
Groet
Lucas Beer
Nog even iets,
Er is iets goed mis met hulpverlening kijk maar eens op http://www.ncrm.nl
Groet
Lucas