Uitzending gemist

`En toch heb ik er een keer naar gekeken´zegt de man terwijl hij steeds weer opnieuw probeert om in het menu van de tv te komen. `Misschien kun je alleen programma´s van de commerciële zenders terugzien in uitzending gemist?” opper ik in een poging hem van zijn zoektocht af te brengen. Tegen beter weten in overigens want na een paar vruchteloze pogingen staat de man op om het boekje met de gebruiksaanwijzing uit de kast te halen “Programma gemist” leest hij hardop voor “ga in het menu naar on demand en selecteer uitzending gemist. Kijk, kom ik weer bij hetzelfde uit. Hoe ken dat nou? Uitzending gemist staat hier helemaal niet bij.”

Feit is dat we voorlopig nog wel even van zender naar menu en terug flitsen terwijl we tussendoor blijven we hangen in de voorbeschouwingen van slechte films die on demand te bekijken zijn. Terwijl hij nogmaals door het boekje bladert zapt hij terug naar de man utd/ajx. Weer leest hij de tekst in het boekje voor en weer worden knoppen ingedrukt. “Wat is dit nou? Kanaal 61? wat is dat nou?” Zap zap zap.

“Wat is dat oranje ding dan waar je net langs ging? Ga eens terug. Ja dat, klik daar eens op” Voila,de zenders 1,2,3 en uiteindelijk komt daar ook DWDD van gisteren in beeld.

Onze excuses, door een storing is deze service momenteel niet in gebruik.De man vloekt.

Geschreven in het kader van de WOT

Advertentie

Word(s)

Ik zou druk bezig moeten zijn met het terugzetten van verdwenen afbeeldingen en het doorspitten van tekst op zoek naar rare tekens die zijn ontstaan tijdens in de verhuizing. Om over mijn weg vinden in het doolhof van het nieuwe systeem nog maar te zwijgen. Maar niets is minder waar.

Uitstellen, uitstellen, uitstellen, dit credo lijk ik al geruime tijd te hanteren voor alle persoonlijke zaken. Een onzichtbare drempel lijkt het actief aanpakken van achterstallig onderhoud onmogelijk te maken. Het idee alleen al stuit mij vreselijk tegen de borst. Een innerlijke drang om vooral op de vlakte te blijven en zeer zeker geen uitdagingen aan te gaan lijkt mijn leven te hebben overgenomen. Elk halfzacht excuus wordt uit de kast getrokken. Te druk, te veel werk, te gestrest, te te te..de lijst is ellenlang.

En toch, de drang om witte vellen te vullen met tekst blijft zich ook op de meest vreemde momenten aandienen. Een opgepikt gesprek, een observatie in een cafe, een vluchtige gedachte op het moment dat ik mijn vermoeide lijf te rusten leggen wil. Het kan een klein gebaar of een mooi geluid zijn dat de woordenstroom in gang zet, maar aan het einde van de dag is het vel nog steeds maagdelijk wit en zijn de gedachten verdwenen als sneeuw voor de zon.

En dus ben ik nog niet veel verder dan het plaatsen van de disclaimer en welgeteld een blogje. Er blijft nog veel te wensen over.

Dit blogje maakt deel uit van Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht die je elke week wordt gepost door Karin

Wot nou?

Soms moet je gewoon in het diepe duiken ook als je denkt dat je te lang niet meer gezwommen hebt en je de juiste slag vast niet meer te pakken krijgt. Je staat op de rand, kijkt in de diepte en juist op dat moment komt een reddingsboei voorbij in de vorm van een nieuw initiatief van haar. Nou ja nieuw, de wow bestaat al een tijd maar is elders een ander leven gaan leiden. Wow..of wot..de naam is niet belangrijk wel waar het voor staat.

Eind 2011 heb ik al een beetje de temperatuur van het water getest door weer aan zijn “Mjn moment” mee toe doen. Mijn eerste wot wil ik gebruiken om die woorden ook hier een plek te geven. Een nieuw begin, zo zie ik datx85

We zijn alweer op de valreep beland zonder dat ik het gevoel heb dat ik onderweg ook nog nieuwe dingen heb kunnen ontdekken. Het lijkt een jaar van weinig stilstaan en veel hollen te zijn geweest maar misschien heb ik gewoon niet goed opgelet. Perceptie is tenslotte alles.

Met een diepe zucht en opgeheven hoofd heb ik 2010 achter me gelaten. Voor 2011 had ik geen vastomlijnde plannen. Meegaan met de groep zonder mijzelf kwijt te raken en een poging doen de terugtocht naar het zuiden te aanvaarden. Meer was het niet. Het eerste is gelukt en aan het tweede deel maakte de economische crisis helaas snel een einde. Inmiddels is het ‘te koop’ bord uit de tuin verdwenen en heeft de wens een eigen plekje gekregen waar hij niet vergeten wordt, maar ook mijn dagelijkse leven niet al te veel kan hinderen.

Persoonlijke hoogtepunten? Het afstuderen van onze dochter. De heerlijke vakantie die alleen al door de reis een extra dimensie kreeg. Samenzijn met familie om verjaardagen of speciale trouwdagen te vieren. Het terugvinden van oude vrienden op facebook, die me steeds weer laten beseffen hoe ‘vol’ mijn leven tot nu toe altijd al is geweest. Kleine geluksmomenten die het leven zo waardevol maken.

Zakelijke hoogtepunten? Een jaar van afscheid maar zeer zeker ook van toevoegingen. De komst van bijvoorbeeld Emile en Stephanie hebben de bruis weer terug gebracht. Nieuwe plannen rollen als groen gras over de leistenen vloer en maken de dagen ouderwets spannend. Een nieuw team met vastomlijnde doelen die de zaak alleen maar kunnen laten groeien. Vernieuwd optimisme voedt veerkracht en versterken de saamhorigheid. Het voelt niet alleen goed, dat is het ook.

Ik ben blij dat ik weer normaal kan functioneren en mijn collega’s regelmatig hoor klagen dat, alhoewel ze mijn zingen best kunnen waarderen, de keuze van mijn muziek toch niet echt op prijs wordt gesteld. Meer bewijs dat ik op de weg terug ben heb ik niet nodig.

De foto die ik meestuur is gemaakt door Marco tijdens de wijnproeverij die, zoals bijna traditie is op kantoor, voorafgaat aan ons gezamenlijke kerstdiner. Hij is een beetje bewogen maar dat tekent ook de persoon die daar zo vrolijk haar glas heft. Ik kan alleen maar wensen dat het komende jaar de beweging blijft, maar het beeld scherper wordt.

 

 

WOW ~ Onmacht

Soms heb je het zelf niet meer in de hand.

Woensdag 21 juli 2010

Onmacht

1)xc2 onmogelijkheid om iets te doen wat je wel graag wilt; machteloosheid
2)xc2 flauw vallen

Meedoen? Leesxc2 hier dan eerst even de spelregels en volg ze ook op.

Imago

Lui, luier dan lui. Terwijl de regen tegen het raam aan slaat wrijft ze, op zoek naar warmte, haar koude voeten tegen elkaar. De virtuele boerderij heeft nieuwe aanplant nodig en zin om verder in beweging te komen ontbreekt. Net als de noodzaak.
Sinds de oudste driftig in de weer is om elders zijn eigen nest te bouwen is hun huis, vooral in weekenden, steeds vaker alleen nog maar van hen. Lege ruimte. Daar waar ooit chaos was heeft ordentelijkheid het overgenomen. Slechts een kamer is tot nu toe de dans ontsprongen, maar ook daar ligt leegte op de loer.

Het verlangen naar verandering wordt sterker. Samen met het laatste kind het huis verlaten waar je noodgedwongen bent blijven wonen, maar dat, ondanks de prachtige plek, nooit je hart helemaal heeft kunnen bekoren. Hier wil ze niet sterven. Ze wil afgesneden wortels herplanten in vertrouwde grond, voor altijd verankeren met een dierbaar verleden. Ze laat niet veel achter. Haar geschiedenis is hier niet ontstaan en een enkele vriendschap zonder diepte maakt alleen oppervlakkige wonden. Het imago van de gelukkige vrouw neemt ze mee naar de plek waar ze dat geluk ook echt weer hoopt te vinden.

De stem van de man die een stokdove hond van haar plek af probeert te krijgen doorbreekt de stilte. Ze sluit de zoekpagina en stopt haar onvervulde verlangens nog even weg in een hoek waar ze kunnen blijven sluimeren tot het juiste tijdstip zich zal aandienen.

De laatste omgeploegde plekjes wachten rustig op nieuw zaad.

Geschreven in het kader van de wow

WOW ~ Imago

Teksten kunnen op verschillende manieren gelezen worden, indrukken anders verwerkt. Het is maar hoe je het bekijkt.

Woensdag 2 juni 2010

Imago

1 beeld dat mensen hebben van (iets of iemand). Synoniem: image

Meedoen? Lees  dan eerst even de spelregels en volg ze a.u.b. ook op.