Aaf en tsouw kómme wöad in miech óp
en vang iech aa tse sjrieve.
’t Rammelt da in miene kop
den sjrievere die blieve.

Nit ummer kunt jet sjuns op papier
en kuet iech miech ing kleëve.
Dan veul iech miech inge ‘sjtomme bier’
en han iech domme kal jesjreëve.

Zoeë noen en da, da weëd ‘t jet,
broech iech miech nit tse sjame.
Dan vluugt oes mieng heng a nui koeplet
en klinkt ’t jód tsesame.

Iech bin da sjtoots, han werm jet jelierd
evvel dan bin iech nog nit doa.
Pas went d’r Joep ziene zeëje draa jieët
darf ’t op facebook sjtoa.

Marloes

Iech weul zoeë jeer nog ins joa kieke,
in ’t hoes woa iech jeboare bin.
De lu die in die tsiet doa woare,
junt miech noeëts oes d’r zin.

Iech weul zoeë jeer nog ins sjloffe
in t hoes woa iech e sjtumpsje woar.
´t Jeveul va doe han iech urjens verloare
en dat vilt mich aaf en tsouw zoeë sjwoar

Iech weul zoeë jeer nog ins èse
in ’t hoes woa iech mieng kinkheet verloar.
De bilder miech in de zieël  jesjlèfe,
als wuur ’t jister, zoeë kloar

Iech weul zoeë jeer nog ins joa danse
bis mörjens vrug de zon óp koam.
De oge, wie doe, losse sjanse
en de jlazer leëje bis óp d’r boam.

Iech weul zoeë vöal nog ins beleëve
en miech herinnere de sjpas.
De lu va doe nog ing kier knoevele
en miech da haode doa aa vas,

Marloes

Iech hod miech óp miech zelver, 
da deet miech óch jinne pieng.
En wen iech ins nit loestere wil, 
iech óch va jinne de oere jeweasje krien

Iech hod miech óp miech zelver, 
en han da va jinne las. 
Went angere uvveree valle dunt,
hod iech miech zelver vas. 

Iech hod miech óp miech zelver, |
miene ruk sjtram wie e bret.
Wen um miech hin d’r krig oesbricht, 
maach iech mie éje bed.

Iech hód miech óp miech zelver, 
mie hoes mie paradies.
Mieng hemet doa kunt miech jinne aa, 
Weë dat waagt, deë hat pries.

Iech woeënet in ing anger sjtad
En vroaget noa d’r maat
Die lü dónge miech nit versjtoa 
En hant miech oes-jelaad.

Iech woeënet in ing anger sjtad
En vroaget noa d’r Joep
De lü trókke ing vreëm visage
En date iech woar jetoepd.

Noen bin iech heem woa iech jehuur
En ken mie dórp nit tsuruk
D’r maat is enne kale plai
En leëg is ‘t hinger Herjods ruk.

’t Maat miech allenäu nuus oes
Want hei, hei wil iech zieë.
Zoeë lang d’r Joep zieng plaatsj behelt 
Bin iech jelukkig, han iech vrieë.

Marloes