Nog voor ik de opdracht van vandaag gelezen had, kreeg ik een mail van iemand die had ontdekt dat haar foto op mijn blog te vinden was. Niet alleen haar foto, maar haar collega had ook haar naam en haar woonplaats vermeld in een reactie. Niet fijn. Of ik die a u b wilde verwijderen.
Natuurlijk doe ik dat. Geen punt. Ik moest wel even zoeken want de foto bleek onderdeel van een plog uit 2014.
De opdracht van vandaag bleek hier naadloos bij aan te sluiten en gaf mij stof tot nadenken
Als ik oude blogs en plogs bekijk dan kom ik maar weinig foto’s van (mij onbekende) mensen tegen. Ik ben er niet goed in, in mensen vastleggen. Heeft ook niet echt mijn interesse, terwijl ik heel erg kan genieten van goede “straatfotografie“.Zoeken naar dit onderwerp levert heel veel informatie op, als ook sites van fotografen (al dan niet in collectief) die zich met deze manier van fotograferen bezig houden. Je kunt tips vinden en (online)lessen en workshops volgen. Er is dus blijkbaar een markt voor. Maar…hoe zit ’t dan met die ‘privacy’?
Vooraf vragen of je iemand mag fotograferen laat het moment verloren gaan, achteraf is het onderwerp misschien al uit beeld verdwenen en om nou als een malle achter iemand aan te rennen? Grote kans dat je dan echt een knal voor je kop krijgt.
Met de komst van snapchat (haar schuld!) merk ik dat ik losser om ga met het filmen van mensen. Zeker als de persoon in kwestie er heel mooi uitziet of juist in tegendeel heel asociaal bezig is (meestal in trein of bus) Het mooie van snapchat is dan wel dat alleen mensen die mij volgen ( een hele kleine groep) die beelden kunnen zien en dat deze beelden na 24 uur ook weer als sneeuw voor de zon verdwijnen. Maar toch…ook hier kom je in de privésfeer van anderen en nu helemaal zonder dat ze er weet van hebben.
Maar wat als de politie vraagt of je foto’s maken wilt op het moment dat er in je omgeving een misdrijf plaats vindt? Gelden er dan andere wetten? Ben je vogelvrij tijdens het overvallen van een winkel maar niet als je met je grote voeten op de bank van de trein zit? Waar ligt de grens?
Is een vraag die mij ook bezig houdt. Wilde er een blogje aan wagen, maar je was me voor…! Haha.
voor het eerst in jaren had ik nog wel een paar alinea’s willen schrijven Jackles, er zitten zoveel kanten aan
Ja, schrijf een deel 2! Ik denk er de laatste tijd ook steeds vaker aan.
Volgens mij mag je gewoon foto’s maken van mensen en die plaatsen op internet. Want hoe doen ze dat anders met straat fotografie. En daarbij zou die ander zich online ontdekken moet hij eerst jou vinden, jou vragen, en als jij het dan niet verwijderen doet, een kortgeding aanspannen. Klaar
Een interessant thema is dit Marloes. Ook een moeilijk thema. Als er zaken gebeuren in trein op bus of op straat of met dieren, dan heb ik er geen moeite mee dit gewoon op twitter te plaatsen.
Maar fotografeer je iets mooi’s gezichten kleding oude mensen jonge mensen gewoon iets waar mensen op staan, dan heb ik er moeite mee dit te plaatsen.
Maar dan denk ik vaak, hoe doen ze dit op het nieuws dan? In de krant? etc etc.