Stralende zondagochtend. Zo ben ik in mijn element. De toren blijft onbewogen.

Goedemorgen Kerkrade.

Voeten omhoog en genieten van niets doen. Ik kan dat de hele dag volhouden.

De eerste aardbei uit eigen tuin. Dat wil zeggen, de eerste die we uit de bek van de merels hebben weten te houden.

’s Middags trek ik er toch maar even op uit. De toren blijft me te achtervolgen.

Ah, een andere toren. Strak hoor.

Hier kom ik zelden. Appartementen met een weergaloos mooi uitzicht.

Nog een toren…

en een (mij) onbekend kapelletje.

en paardjes. Tjonge jonge, je ziet iets hoor als je onbekende wijken bezoekt.

Ik sta even stil bij een vervallen huisje dat tegen het bos aan lijkt te leunen. De verwilderde tuin nodigt uit, maar ik ben niet moedig genoeg.

Het hertenpark ligt om de hoek.

Er groeit hier van alles.

Jaja ..je plukt je fiets hier gewoon uit de boom.

Pilaren…zomaar in het wild. Vast een restant uit het Flintstone tijdperk.

Ko de boswachter is ook op pad.

Jahaaa daar kijken jullie van op hè?

Rozen, ze blijven speciaal. Zonder…

…en met filter. Wie ziet de vlieg?

Bijna bij de uitgang.

Geen idee wat voor een boom dit is, maar hij is in ieder geval bijzonder en mooi. Zo’n rondje park doet goed.

Thuis terug in rustmodus met een welverdiend ijsje.

Ik maak nog wel iets te eten.

en dan terug in ruststand. Het is tenslotte zondag. Geen toren als afsluiter want torens hebben jullie vandaag al genoeg gehad. Ik wil wel afsluiten met een zomers deuntjes. Het is tenslotte zomer sinds gisteren. Dag dag, tot morgen!