Zaterdag, nee niet die van Blof, maar mijn eigen. Een dag zonder plannen en met maar een afspraak. Gewoon op je af laten komen zaterdag, daar hou ik van.

Om niet nader bekend gemaakte redenen moeten vertrekken bij je werkgever, 3 ton mee krijgen en dan meteen de functie van Ombudsman in je zak steken. Alleen in Nederland dames en heren.

Als er dan toch geen zon te zien is blijf ik gewoon de hele dag een beetje spelen aan tafel. Farmville II iemand?…

Toch maar gewoon bedden verschonen. ’t Is duidelijk dat ik geen onderlakens strijk denk ik? Hoeven we verder geen woorden over vuil te maken. Ze zijn tenslotte schoon. Strak komen ze vanzelf.

Ik maak een foto voor een challenge op Instagram

Hup op de fiets. Niet over wit Anna-Maria, nooit over wit…:)

Hé Wendy Amelie, hadden we hier gisteren niet over? Maar dan niet in zo’n jurk hè?

We gaan doen waar we dol op zijn. Zingen op de Markt. Een nieuw evenement is geboren Cantarode.

Loop ik meteen ook even bij Sjtub naar binnen om de nieuwe expositie te bezoeken.

Mijn ‘avondje uit’ outfit…Strak hè? Van die gekreukelde lakens zie je nu ook niets meer. Zei ik toch?

Kennismaken met ’t Jüpje. De man die ons elke dag op faceboek begroet met een gedicht in het dialect. Koesteren moet je zo iemand.